Rozdział 401

„Przepraszam” – powiedziałem, obdarzając ich obu małym uśmiechem. „Nie chciałem kazać wam czekać”.

„Wszystko w porządku?” – zapytała moja matka, a jej oczy błyszczały z troski.

Uśmiechnęłam się, choć było to wymuszone.