Rozdział 2

Punkt widzenia Judy

Serce podeszło mi do gardła. „Co?!” – jęknęłam.

Mieszkaliśmy w domu całkiem sporych rozmiarów; mój adopcyjny ojciec, będący odnoszącym sukcesy biznesmenem i członkiem stada Delty Czerwonego Księżyca, miał dużo pieniędzy.

„Został aresztowany” – wyjaśniła. „Dokonał złej inwestycji dla firmy i stracił wszystkie pieniądze. Zbankrutował całkowicie i teraz jest winien stadu mnóstwo pieniędzy. Dopóki nie zapłaci, wsadzą go do więzienia”.

„Nie mogą po prostu przyjść i zabrać go w ten sposób” – powiedziałem, stając na nogi, ledwo powstrzymując emocje. „Bez ostrzeżenia? To niesprawiedliwe!”

„Mogą robić, co chcą. Beta jest pod jurysdykcją Lycanów i to była jego decyzja. Lichwiarze są bezwzględni i nikt nie chce mieć z nimi do czynienia. Łatwiej jest po prostu pozbyć się problemu, a teraz... twój ojciec jest problemem”.

Zanim zdążyłam powiedzieć cokolwiek więcej, mój telefon zaczął dzwonić. Sięgnęłam do torby i go wyciągnęłam. Zmarszczyłam brwi, gdy zobaczyłam imię migające na ekranie.

„Słyszałem o twoim ojcu”, głos Ethana był cichy, gdy mówił, a moje zdradzieckie serce zabiło mocniej. Nadal nienawidziłam tego, jak moje ciało na niego reagowało; to przez tę głupią więź partnerską. Nawet jeśli mnie odrzucił, a ja to zaakceptowałam, nie oznaczało to zerwania naszej więzi. Nie zostanie zerwana, dopóki nie oznaczy kogoś innego. „Mogę jednak mieć sugestię. Ale chciałabym ci powiedzieć osobiście. Wyjdź na zewnątrz”.

Szybko opuściłam kuchnię i wyszłam z domu. Ethan opierał się o samochód, skrzyżowawszy ręce na piersi.

Bogini, nienawidziłam tego, jak dobrze wyglądał.

Byłam w nim zakochana od ponad 2 lat. Był moim przyjacielem, powiernikiem, moim przeznaczonym partnerem. Kiedy mnie odrzucił, zniszczyło to wszystko, o czym marzyłam.

Objęłam ciało ramionami, rozpaczliwie próbując utrzymać się w całości.

„Dlaczego tu jesteś?” – zapytałem po długiej i niezręcznej ciszy.

„Chciałem z tobą porozmawiać” – odpowiedział.

„Dlaczego?”

Kącik jego ust powędrował do góry, gdy na mnie spojrzał; niemal rozpłynęłam się pod jego badawczym spojrzeniem i musiałam odwrócić wzrok, by spojrzeć na ziemię.

„Ponieważ mogę ci pomóc” – odpowiedział. „Łańcuch finansowania twojego ojca jest zerwany i teraz jest winien dużo pieniędzy. Wiem na pewno, że nie ma takich pieniędzy, zwłaszcza teraz, gdy jego biznes upadł. Ale ja mam”.

Podniosłam wzrok, żeby na niego spojrzeć. Mówił poważnie.

„Mówisz, że zapłacisz dług mojego ojca?” – zapytałem go.

Skinął głową.

„Tak” – odpowiedział.

„A co musielibyśmy zrobić w zamian?” – zapytałem, niemal bojąc się zapytać.

Uśmiechnął się z politowaniem, co sprawiło, że poczułem nieprzyjemny ścisk w dołku żołądka.

„Jest warunek” – wyznał. Czekałam w milczeniu, aż będzie kontynuował, nie odrywając oczu od jego oczu. „Po ślubie chcę, żebyś rzuciła szkołę i została moją kochanką”.

Chyba nie usłyszałem dokładnie; gapiłem się na niego, mając szczękę niemal na ziemi.

„Przepraszam?” udało mi się wykrztusić. „Chcesz, żebym co??”

„Rzuciła szkołę i została moją kochanką. Już mam dla ciebie luksusowy dom, w którym możesz mieszkać. Nigdy nie będziesz musiała niczego pragnąć. Spłacę dług twojego ojca i dam ci więcej pieniędzy, niż mogłabyś sobie wymarzyć”.

„Jak... jak mogłeś mnie o coś takiego prosić?” zapytałam zduszonym szeptem; łzy groziły wylaniem się z moich oczu, ale powstrzymałam je, nie chcąc, żeby zobaczył moje załamanie.

Podszedł bliżej, a ja poczułam się przybita do ziemi, niezdolna się ruszyć. Moja wilczyca jęczała na jego prośbę; nie mogła uwierzyć, że nasz partner może nas o coś takiego prosić. Była załamana, a ja nienawidziłam tego, że znalazła się w takiej sytuacji.

„Bo zawsze było nam tak dobrze razem, Judy” powiedział, wyciągając rękę i delikatnie dotykając mojego ramienia. „Zawsze będziemy mieć tę silną więź, nawet jeśli oznaczę kogoś innego. Ty i twoja rodzina będziecie ustawieni na całe życie... wszystko, co musisz zrobić, to powiedzieć „tak”...

Pocierał palcami moje ramiona w górę i w dół, a ja poczułam mdłości w żołądku. W końcu znalazłam siłę, żeby się od niego odsunąć, moje ciało drżało.

„Nie” – powiedziałam, spotykając jego wzrok. „Nigdy nie zostałabym twoją kochanką”.

Jego oczy pociemniały.

„Zamierzam zostać Alfą, Judy. Musisz iść z duchem czasu. Zostanie moją kochanką byłoby dla ciebie korzystne, a poza tym, czy nie chcesz, żeby twój ojciec wyszedł z więzienia?”

„Znajdę inny sposób” – powiedziałem przez zęby. „Jeśli to wszystko, co tu przyszedłeś powiedzieć, to już wystarczająco dużo usłyszałem. Możesz odejść”.

Uniósł brwi, gapiąc się na mnie. Przyglądał mi się jeszcze przez chwilę, jakby spodziewał się, że w każdej chwili zmienię zdanie.

„Zmienisz zdanie” – powiedział, odchodząc ode mnie i kierując się w stronę swojego samochodu. „A kiedy to zrobisz, będę tutaj. Ale do tego czasu twój ojciec pozostanie w więzieniu”.

„Dam sobie radę” – powiedziałem do jego oddalających się pleców. „Nie potrzebujemy cię, Ethan!”

Zachichotał, otwierając drzwi samochodu, a potem odwrócił się, by spojrzeć mi w oczy.

„Aby wyciągnąć go z więzienia, będziesz potrzebować co najmniej 5 milionów dolarów. Kiedy zdasz sobie sprawę, że nie ma innej opcji, opamiętasz się. Jestem tego pewien”.

Bez słowa wsiadł do samochodu. Patrzyłem, jak odjeżdża, znikając w nocy.

Dopiero gdy zniknął, pozwoliłam sobie upaść na ziemię. Łzy płynęły mi po policzkach, zanim mogłam je powstrzymać.

5 milionów dolarów?

Skąd miałem wziąć tyle pieniędzy?

Miałem dwa zajęcia rano i jedno po południu. Pierwszym z nich był trening wojownika, a drugim zmiana, w obu z nich byłem świetny. Miałem iść na studia, aby trenować Gamma, aby po ukończeniu studiów móc udowodnić swoją wartość siłom Gamma i zostać wojownikiem. Wtedy z łatwością mógłbym spłacić dług ojca i uratować rodzinę.

„Wyglądasz koszmarnie” – zauważyła moja najlepsza przyjaciółka Nan, gdy usiadłam obok niej pod wielkim dębem; tym samym drzewem, pod którym zawsze się spotykałyśmy.

„To była ciężka noc” – przyznałam, wyjmując podręcznik, żeby się uczyć.

„Gdzie byłaś ostatniej nocy? Kiedy wróciłam, ciebie nie było. Czy wyszłaś wcześniej z powodu przyjęcia zaręczynowego?”

Przygryzłam dolną wargę, myśląc, co jej powiedzieć. Gdybym skłamała, przejrzałaby mnie na wylot. Początkowo byłam okropną kłamczuchą, ale Nan potrafiła czytać mnie jak w książce.

„Rozdarłam koszulę i ktoś zaprowadził mnie do jego pokoju, żebym się przebrała” – powiedziałam, czując, jak moje policzki robią się gorące na samo wspomnienie.

Uniosła brwi i ledwo mogłem na nią patrzeć.

„Poszedłeś do czyjegoś pokoju?” Zapytała. „Czyjego?”

Przez chwilę milczałem, a ona złapała mnie za ramię, przyciągając moją uwagę.

„Judy, z kim wyszłaś?” – zapytała, a jej głos był teraz pełen niepokoju.

Wiedziałem, że nie ma wyjścia z tej rozmowy. Ugryzłem się w wargę i spojrzałem na nią przez rzęsy.

„Gavin Landry” – pisnęłam.