Rozdział 59 59

Aislinn miała zawroty głowy. Nie była pewna, jak długo była nieprzytomna ani kiedy dokładnie straciła przytomność. Była naga i leżała na brzuchu, przywiązana do łóżka. Próbowała poruszyć rękami i nogami, ale ból przeszył jej ciało i wciągnęła gwałtownie powietrze, zanim znów położyła się nieruchomo. Kiedy próbowała otworzyć oczy, światło z pokoju kłuło i wysłało nowy ból do jej głowy. Ponownie zamknęła oczy. Gdzieś w tle słyszała rozmowy ludzi, ale nie mogła do końca rozróżnić głosów. Nie pamiętała, gdzie była ani jak się tu znalazła. Ale była przestraszona, zmarznięta i cierpiała. „Cullen?” powiedziała cicho, nie myśląc tak naprawdę, że on tam będzie lub ją usłyszy.

„Czy Arnauk przywiązuje cię również do łóżek?” Głos Rafe’a wniknął w nią i nagle przypomniała sobie, co się stało, że tam trafiła. Aislinn przycisnęła twarz do łóżka. Nie zadała sobie trudu, żeby spróbować się odsunąć lub otworzyć oczy. Wiedziała, że to jej nigdzie nie zaprowadzi. Kiedy dłoń Rafe'a dotknęła tyłu jej nogi, drgnęła. Ból znów ją przeszył i znieruchomiała, a jej oddech syczał. Rafe zaśmiał się i kontynuował jej dotykanie.

Aislinn wyczuła bandaż na tylnej części jej nogi. Rafe unikał tego obszaru. Najwyraźniej wolał być bardziej intymny. Aislinn wiedziała, że jeśli zaprotestuje, będzie tylko gorzej. Więc położyła się zupełnie nieruchomo i powstrzymała swoje komentarze i obrzydzenie, gdy poczuła, jak jego dłoń głaszcze wewnętrzną stronę jej uda. Kiedy dotarł do jej płci, wbił w nią palce. „Hmm, zastanawiam się, o czym marzyłaś, że jesteś dla mnie tak mile widzianym celem” - powiedział ze złością, wkurzony, ponieważ wiedział, że gdyby myślała o nim, nie byłaby taka. Wtedy Aislinn poczuła, że jego próba pieszczoty przeradza się w agonię, gdy wbił palce ostro w jej wrażliwą skórę. „Jak możesz mnie blokować, Aislinn? Nie jesteś taka silna”. Po skończeniu pytania jego palce rozluźniły się i czekał. Ból, który zadał, lekko osłabł, ale kłucie pozostało. Na jej policzku utworzyła się łza.