Rozdział 391 Mafia rosyjska

Leonardo w końcu zdołał namierzyć lokalizację Sofii, przybywając tuż przed tym, jak mogła opuścić miasto. Jednak zaskoczyło go spojrzenie czystej nienawiści w jej oczach, gdy na niego patrzyła. Grupa nieznanych osób, których twarze były ukryte pod maskami, pomagała jej w ucieczce. Kim byli ci ludzie? Dlaczego pomagali jej uciec? Rozpaczliwie chciał, żeby Sofia go wysłuchała, żeby posłuchała go choć raz. Ale ona wydawała się zdeterminowana, żeby uciec, odmawiając dania mu szansy na wyjaśnienia. Patrzenie, jak odchodzi z nienawiścią i obrzydzeniem w niewinnych, niebieskich oczach, rozbiło mu serce. Jego ukochana Sofia go nienawidziła? To było druzgocące odkrycie. Zanim mógł pojąć sytuację, błagał ją, żeby wróciła, wyznając jej głęboką miłość. Był gotów zrobić wszystko, aby ją przekonać.

Sofia zatrzymała się, ale łzy spływały jej po twarzy jeszcze bardziej nieubłaganie. Leonardo zmarszczył brwi, nie mogąc pojąć jej reakcji. Zakryła usta drżącą ręką, mocno zamknęła oczy, zmagając się z przytłaczającymi emocjami. Właśnie wtedy ogłuszający dźwięk helikoptera zagłuszył ich głosy. Silne podmuchy wiatru spowodowane przez śmigłowiec zmusiły ich do osłonięcia oczu. Nagle z niespodziewanego kierunku rozległa się strzelanina.

Lojalni ludzie Leonarda szybko go otoczyli, zapewniając mu osłonę i dbając o jego bezpieczeństwo. Sprawnie odprowadzili go do kuloodpornego samochodu.