Rozdział 192 Broń do walki na pięści

Edrick

Ethan nadal mocno trzymał pistolet przy głowie Moany. W białym blasku jasnego światła reflektora, które było skierowane na nas, mogłem zobaczyć, jak rude włosy Moany przykleiły się do jej szyi od potu, gdy adrenalina w niej krążyła. Liny, które trzymały ją na twardym metalowym krześle na środku podłogi, krzyżowały się nad jej brzuchem, ograniczając małe życie w jej wnętrzu. Widok jej w takim stanie sprawił, że poczułem się fizycznie chory, a gdyby Ethan nie miał pistoletu w ręku, to rozszarpałbym go na strzępy, gdy tylko zobaczyłbym, co jej zrobił.

„ Po prostu ich puść, Ethan” – błagałam, robiąc kolejny niepewny krok do przodu.