Rozdział 5 Niemile widziany

„Dlaczego ja?” Spojrzałem na strażników, gdy Beta Luca podniósł mnie na nogi.

„Masz dołączyć do innych kandydatów w Luna Battle. Alpha Prime Darius poprosił cię o przybycie po tym, jak twoje zgłoszenie przeszło do finału”.

Moje ciało zastyga, gdy jestem zszokowana ich słowami. Nigdy nie spodziewałam się, że zostanę wybrana. Czuję na sobie wzrok Alfy Dravena i wiem, że jego gniew rośnie z tego powodu. Nie może odmówić, nie może sprzeciwić się rozkazom Alfy Prime Dariusa, ale ma moc, by ogłosić, że już zostałam ugryziona i przez niego zajęta.

Stojąc, czekam na jego słowa, czekam na jego odmowę lub akceptację. Czyż nie przemówi wkrótce?

„Mutt, radzę ci spakować torbę”. Szybko przechodzę przez dom i idę do celi, pakując kilka rzeczy, które mam. Zdejmuję górę, którą mam na sobie, wyciągam się i powstrzymuję krzyki.

Ktoś wchodzi do mojej celi, gdy zaczynam zakładać bluzkę.

„Wysłał mnie, żebym przykryła twoje rany”. Alex się uśmiecha, a ja się odwracam. „Przynajmniej jesteś wolna”. Jego słowa szepczę, gdy gryzę wargę, aby powstrzymać krzyki, podczas gdy on wciera maść w moje plecy.

„Na krótko”. Nie będę wiecznie.

„Wszystko zrobione, powodzenia.” Wychodzi. Zdejmuję bluzkę, biorę swoje rzeczy i wychodzę.

Idąc przez dom, wpadam na Betę Lucę.

„Nie znikniesz na długo, Mutt. Ciesz się wolnością; Alpha Prime Darius szybko wyrzuci cię na krawężnik, gdy zda sobie sprawę, że jesteś bezwilczą, bezstadną dziwką”.

Jego słowa są słuszne i nie mogę nic zrobić, żeby to zmienić. Może jednak, gdy już zostanę wykluczony z tego konkursu, uda mi się dotrzeć do Cytadeli Zmierzchu, jedynego miejsca dla odrzuconych, bezwilczych ludzi. Alpha Draven nigdy tam nie przyjdzie, żeby mnie zabrać.

Zatrzymuję się przy drzwiach, strażnicy patrzą na mnie.

„Do zobaczenia wkrótce, możesz to zagwarantować”. Alfa Draven patrzy, jak wychodzę. Podążam za strażnikami i widzę stada na zewnątrz, obserwując, jak wsiadam do samochodu. Nie wiem, co mam robić. Nic o tym nie wiem.

Ja też nic nie wiem o świecie. Zatrzymujemy się przy pałacu i wysiadam z samochodu.

„Służąca zaprowadzi cię do środka”. Strażnik wskazuje na drzwi.

„Dziękuję”. Uśmiecham się do niego lekko, a on kiwa głową. Idąc do drzwi, pokojówka patrzy na mnie.

„Proszę za mną. Jesteś ostatnią osobą, która dotrze”. Przechodzę z nią. Prowadzi mnie przez pałac, a ja rozglądam się dookoła, zdumiona. Uważałam, że dom Alfy Dravena jest wystawny. To jest zupełnie nowy poziom.

„Tędy”. Otwiera drzwi i wchodzę do środka. Widzę inne kobiety, stoją blisko siebie. Już formują się grupy. Wyraźnie widzę te, które są wysoko w swoich stadach. Te, które zostały wyszkolone, by tu być, stoją razem.

Ich głosy są ciche, gdy mówią. Twarze bez wyrazu, jakby to nie było wielkie wydarzenie.

Staję blisko kobiet, ale staram się nie zwracać na siebie uwagi. Wszyscy są pięknie ubrani, a ja mam na sobie dżinsy i starą, znoszoną koszulkę. Ich sukienki to coś, czego można by się spodziewać po królewsku Lunie.

Moje oczy odrywają się od nich i wtedy zauważam kamery. Nie jestem na to gotowy. Panika narasta we mnie.

„Przepraszam”. Spojrzałam w górę, patrząc na mężczyznę, zdezorientowana. „Jesteś za blisko. Proszę się odsunąć”.

„Przepraszam?” Spojrzałem na producenta wiadomości.

„Słyszałeś mnie. Jesteś zbyt blisko kandydatów. Ruszaj się!” „Jestem kandydatem”.

Słyszę śmiech. Moje ciało zostaje odrzucone do tyłu i potykam się, zanim odzyskam równowagę.

„Proszę nie lekceważyć króla; nie będzie zadowolony, gdy przybędzie i zobaczy śmieci stojące z jego potencjalną Luną!” Mężczyzna odpycha mnie jeszcze bardziej.

„Nie kłamię. Zostałem wybrany, żeby tu być. Zapytaj pokojówkę. Ona mnie tu przyprowadziła”. Wskazuję na nią, a on się śmieje.

„Patrz, robisz z nas złych ludzi. Odejdź, śmierdzisz”. Jedna z kobiet patrzy na mnie z obrzydzeniem. „Na pewno powinnaś być w piwnicy i sprzątać podłogę?” Słyszę, jak niektóre kobiety się śmieją. Producentka również się śmieje.

„Ludzie tacy jak ty nie mają tu miejsca! Nie jesteś częścią tego; nigdy byś nie był, a król by na to nie pozwolił!” Mocno mnie popycha, a tym razem upadam i jestem gotowa na ból, gdy uderzę o podłogę.

Zamiast tego czuję, że czyjaś ręka mnie łapie, zanim zdążę uderzyć.

„Co tu się dzieje?” Spojrzałem w górę i zobaczyłem Alphę Kellana trzymającego mnie. Ma takie same szmaragdowe oczy jak Darius.

„Ona nie chciała wyjść z kadru; próbowaliśmy zdobyć materiał dla waszej wysokości”. Producent patrzy na niego.

„A dlaczego musiała zostać przeniesiona poza kadr?” Staje przede mną.

„Ona tu nie pasuje. Jestem pewien, że kiedy Alpha Prime Darius przybędzie, nie będzie zadowolony z opóźnień spowodowanych pomocą”.

„Cóż, to ty spowodowałeś opóźnienie. Czyż nie?” Wychodzi do przodu. „Ponieważ jesteś również „pomocą”, to ty osobiście spowodowałeś to opóźnienie”.

„Nie miałem tego na myśli, proszę pana; potrzebowałem wyraźnego i czystego zdjęcia samych kandydatów”.

„Która nią jest.” Producent zastyga po usłyszeniu jego słów.

"II..." Zatrzymuje się.

„Założono. Czy w transmisji nie napisano, że każdy może się zgłosić i że każdy ma równe szanse?”

„C-założyliśmy, że to dla kamer, proszę pana.”

„Cóż, nie było. Teraz przeproś; dam znać królowi o tym, biorąc pod uwagę, że prawdopodobnie jest jego przyszłą Luną, a twoją królową”. Jego twarz blednie na słowa Alfy Kellana.

„Przepraszam, proszę pani.” Pochyla głowę.

„Ella”. Alpha Kellan macha na pokojówkę. „Dopilnuj, żeby Elara była odpowiednio ubrana. Wtedy się zmieści”. Odwraca się i odchodzi, Ella rzuca się i wyciąga mnie. Zabierając mnie do pokoju, szybko pomaga mi się rozebrać i założyć sukienkę.

Nadal wyglądam okropnie, ale o wiele lepiej niż wcześniej. Nie mogę narzekać. Zakładając buty, wstaję, a Ella prowadzi mnie do wyjścia. Znów stoję z kobietami.

„Boże, naprawdę pozwalają Muttowi zostać”. Jedna z nich patrzy na mnie z wściekłością.

„Cóż, muszą sprawić, żeby to wyglądało realistycznie. Mutt zniknie przy pierwszej rundzie”. Jedna z kobiet się śmieje.

„Panie!” Ktoś zwraca naszą uwagę na niego. Spoglądam do przodu i widzę mężczyznę stojącego na scenie. „Jestem Beta William. Osobisty przedstawiciel króla. Dołączy do nas wkrótce, w tym momencie ogłoszę pierwsze zadanie dla pań. Proszę nie zbliżać się do króla. Dziś nie będzie prowadził osobistych spotkań”.

Dziewczyny kiwają głowami, a niektóre są wyraźnie podekscytowane. Przeglądam je, próbując znaleźć, gdzie do cholery pasowałabym. W tej chwili nie czuję, żeby to było gdziekolwiek.