Rozdział 40

Punkt widzenia Caleba

Przytuliłam Daphne i poczułam, jak zasypia. Wiem, że była zestresowana. Czułam się źle, że kazałam jej martwić się o siostrę, ale w jej słowach było wiele prawdy. Pod wieloma względami traktuję ją jak dziecko, nie mając takiego zamiaru. Muszę nauczyć się traktować ją jak równą sobie. Rano wiem, że muszę być wobec niej szczera. Jest wiele rzeczy, które przed nią ukrywałam, myśląc, że postępuję właściwie. Muszę jej powiedzieć o osobliwych talentach, które posiadają niektórzy członkowie naszej watahy. Muszę zacząć pokazywać jej różne zawody, w których się specjalizujemy, składowiska, przygotowania do zimy i harmonogramy treningów.

Spoglądam na moją partnerkę, wiem, że jest silna. Wiem, że przeszła przez traumatyczne wydarzenia, które ukształtowały ją w kobietę, którą jest dzisiaj. Mam tylko nadzieję, że jest wystarczająco silna, aby poradzić sobie ze wszystkim, co nadchodzi. Mam nadzieję, że wie, jak bardzo jestem z niej dumna. Z tą myślą całuję czubek jej głowy i przytulam się do niej bliżej. Wkrótce sen wciąga mnie w swoje ramiona.