Rozdział 3 Trzy

Punkt widzenia Loli

Dzisiaj wieczorem. Muszę wyjechać dzisiaj wieczorem.

Usiadłem na moim kamiennym łóżku, myśląc o swoim dotychczasowym życiu. Jasmine trzymała się zbyt długo, nie mogę pozwolić jej dłużej przez to przechodzić.

Kiedyś byłem ulubieńcem prawie wszystkich w stadzie, dopóki nie odeszli mama i tata. Nie wiem, co przyszło do ciotki Natalie i wujka Andrew, mamy i taty Graysona. Jakby czekali na okazję, żeby mnie uczynić bezwartościowym. Kiedyś byli bardzo mili, dopóki nie przestali.

Ludzie, którzy nie byli w stadzie przed tym incydentem, nie wiedzieli, że jestem córką ostatniego Alfy i Luny. Wszyscy w świecie wilków myśleli, że nie żyję, tak słyszałam.

Nie mogę zostać zgwałcona, nie mogę zostać pozbawiona niewinności i to przez tego podłego drania. Muszę wymyślić plan, nie obchodzi mnie, czy umrę uciekając, muszę opuścić tę pieprzoną paczkę, zanim zostanę upokorzona.

Muszę zjeść po południu, będę potrzebować energii, jeśli będę uciekać. Ten drań na pewno wyśle za mną ludzi, więc muszę być w swojej wilczej formie.

„Jasmine, jesteś tam?”, połączyłam się z Jas, a ona jęknęła w odpowiedzi w mojej głowie. „Będę cię potrzebować dziś wieczorem, dziewczyno. Będę cię potrzebować, jeśli kiedykolwiek mam wyjść z tego żywa. Nie mogę pozwolić, żeby zrobił to mi, nam, musimy walczyć, żeby wydostać się z tej niewoli. Czekaliśmy, bo myśleliśmy, że możemy znaleźć miłość, ale to już koniec, Jas, musimy uciekać”, powiedziałam błagalnie do Jasmine.

„Nie wiem, czy dam radę to zrobić dla nas, Lola. Co jeśli zabiją nas na miejscu z powodu koloru mojego futra? Co jeśli on nas dogoni? Co jeśli nie przeżyjemy? Jestem taka słaba i tylko raz się przemieniłam, nie chcę cię zawieść, Lola”, powiedziała słabo Jasmine w mojej głowie, a po moich policzkach popłynęły świeże łzy. Nie zasługujemy na nic z tego.

„Jas, musimy spróbować, dziewczyno. Dziś w nocy jest pełnia księżyca, słyszałem, że stajemy się silniejsi, gdy jest pełnia księżyca, może to da nam siłę, żeby iść naprzód, ale nie możemy tu zostać na noc. Możemy znaleźć pomoc w innym stadzie, byle nie tutaj, Jasmine”, powiedziałem do niej.

„Masz rację, znosimy to zbyt długo. Czas się uwolnić i zacząć od nowa, dziś w nocy biegniemy”, powiedziała Jasmine w mojej głowie z nową determinacją.

Jej słowa sprawiły, że dostrzegłem promyki nadziei i nową determinację. Wstałem i poszedłem do kuchni, żeby sprawdzić, czy jest jakieś jedzenie, którym mógłbym się zadowolić do wieczora. Muszę coś zjeść, żeby przynajmniej mieć wystarczająco dużo energii do biegania.

Poszedłem do kuchni, a tam niewolnicy biegali dookoła i przygotowywali ucztę na koronację Freyi i Graysona. Byłem rozczarowany i miałem już wychodzić, gdy zobaczyłem Jane. Jane jest starszą kobietą i kiedyś była naszą główną kucharką. Jest jedyną w stadzie, która nie traktuje mnie, jakbym był gorszy od niej, ale nie może być dla mnie miła publicznie, bo zostałaby ukarana.

Zobaczyła mnie, gdy miałam wyjść i wyszła mi naprzeciw na korytarzu. Przytuliła mnie ze łzami w oczach, a ja odwzajemniłam uścisk. Zawsze była dla mnie jak babcia.

Pociągnęła mnie w ciemny kąt na korytarzu, gdzie rozpłakała się, widząc mój stan. Nie była w stadzie od jakiegoś czasu, chyba rzuciła pracę, ale dlaczego wróciła dziś wieczorem? Zobaczyła, że jej usta się poruszają i próbowała jej słuchać, zamiast myśleć o niej

„.......słyszałam, że cię odrzucił i mimo wszystko wybrał Freyę. Przykro mi, Lola, nikt nie zasługuje na takie traktowanie przez swojego partnera”, wyszeptała, a łzy spływały jej po policzkach, a ja znów ją przytuliłam.

„Wyglądasz na niedożywionego, dziecko, czy oni kiedykolwiek cię karmią? Przepraszam, że wyszłam, nic ci nie mówiąc, musiałam odwiedzić moją córkę z innej paczki. Urodziła swoje pierwsze dziecko i poszłam ją zobaczyć”, powiedziała mi, patrząc na mnie. Mój żołądek wybrał ten moment, by znów zaburczeć, spojrzałam w dół ze wstydem.

„Czy jadłaś coś dzisiaj, dziecko?” Pokręciłam głową negatywnie, a ona powiedziała, że wróci po mnie. Kiedy odeszła, starałam się stać mała i niewidzialna dla każdego, kto przechodził obok. Nie zniosę już więcej bicia i napaści dzisiaj, muszę być w miarę w porządku, żeby móc uciec.

Jane wkrótce wróciła z papierową torbą w ręku. Dała mi ją i mocno mnie przytuliła, po tym jak powiedziała mi, żebym żyła dobrze, było prawie tak, jakby wiedziała, że odchodzę. Podziękowałam jej i znów poszłam do piwnicy.

Nie mogłam jeść dużo, to było prawie tak, jakby moje ciało przyzwyczaiło się do niekarmienia i odrzucało jedzenie. Westchnęłam, trzymając papierową torbę, nie mogłam pozwolić, żeby ktoś ją znalazł, bo zostałabym ukarana.

Czekałem, aż zapadnie noc i rozpocznie się koronacja, modląc się do bogini księżyca, aby dała mi energię i szczęście, abym mógł uciec z tej podłej krainy, która nie zrobiła nic poza sprawianiem mi bólu.

Zadrżałem na siedzeniu, gdy usłyszałem kroki dochodzące z piwnicy. Spojrzałem w górę i zobaczyłem jednego ze strażników stada i lekko się zrelaksowałem, nie są gorsi od wilków o wysokiej randze.

„Czas koronacji i Alpha Grayson wymaga, abyś był blisko sali balowej”, jego głęboki głos zagrzmiał, sprawiając, że podskoczyłem na siedzeniu i skinąłem głową. Odwrócił się, by odejść, a ja poszedłem za nim, nie chcę ściągnąć na siebie gniewu.

Poszedłem za nim tam, gdzie odbywała się koronacja. Wyglądało to pięknie i wspaniale, piękne kwiaty zostały użyte do stworzenia łuku w drzwiach i były również rozrzucone po całym pomieszczeniu. Ludzie ubrani na biało, kobiety w eleganckich sukniach i mężczyźni w dopasowanych garniturach, byli rozproszeni po pokoju i rozmawiali.

Wyróżniałam się brudnym strojem i nieuczesanym wyglądem, wiedziałam, że Grayson przyprowadził mnie tam, żeby mnie upokorzyć i pokazać, że nigdy nie będę jego Luną, bo jestem od niego gorsza. Ludzie rzucali mi brzydkie spojrzenia, a niektórzy nawet mnie przeklinali, ale cały czas trzymałam głowę spuszczoną. Stanęłam z boku sali balowej i zrobiłam się mała.

Nagle rozmowy w sali ucichły, a ja spojrzałam w górę, żeby zobaczyć Graysona w czarnym garniturze, który był idealnie skrojony, aby do niego pasować, i Freyę w krwistoczerwonej sukni z rozcięciem sięgającym uda, które podkreślało wszystkie jej krągłości.

Wyglądała tak dobrze z falującymi włosami, że rozpuściła je, aby oprawić swoją piękną twarz, jej makijaż wyglądał minimalnie, a ja nie mogłem zaprzeczyć, że wyglądała oszałamiająco. Razem wyglądali niesamowicie, a Jasmine wyła z bólu w mojej głowie, widząc swojego partnera z inną wilczycą.

Weszli na scenę, a ludzie zaczęli klaskać, skupiając na nich całą swoją uwagę. Grayson nawiązał ze mną kontakt wzrokowy i uśmiechnął się złowieszczo, ten gest sprawił, że zrobiło mi się niedobrze, ponieważ wiedziałem, co mnie czeka, jeśli nie ucieknę przed zakończeniem koronacji.

Wszyscy skupili swoją uwagę na swoich przyszłych władcach, a ja wykorzystałam tę okazję, aby wymknąć się z sali balowej i wyjść z domu watahy. Księżyc był wysoko na niebie i świecił jasno, prawie jakby bogini księżyca ustępowała mi drogi.

Dotarłam na koniec watahy, unikając patroli i strażników. Ochrona nie jest tak ścisła na granicy watahy i wysłałam podziękowania bogini księżyca. Tuż przed tym, jak przekształciłam się w mojego wilka, powiedziałam słowa, które powinnam była powiedzieć od momentu, gdy wiedziałam, że mnie nie wybierze.

Używając swojego pierwotnego tytułu, powiedziałam te słowa: „Ja, Lola Ashton, córka Alfy Ryana i Luny Lilian ze stada Moonlit, akceptuję odrzucenie Graysona Dawsona, syna Bety Andrew i Samicy Bety Natalie, jako jego partnera i wybrankę”. Powiedziałam i poczułam przypływ mocy w moim ciele, jednocześnie usłyszawszy w oddali wycie wilka z bólu.

Jasmine przejęła moje ciało i stałam się czystym białym wilkiem. Poczułam nową eksplozję energii krążącą w moich żyłach, po czym pobiegłam. Pobiegłam z całych sił i nigdy nie oglądałam się za siebie.