Rozdział 282 Czy jesteś Daisy? (Część pierwsza)

Gdy na horyzoncie pojawiły się pierwsze oznaki świtu, Daisy powoli przewróciła się na łóżku i obudziła. Będąc w wojsku przez tak długi czas, wykształciła wewnętrzny budzik. Więc mogła wstać wcześnie, bez względu na to, jak bardzo była zmęczona. Daisy otworzyła oczy i pierwszą rzeczą, jaką zobaczyła, była piękna twarz Edwarda.

Zawsze miło było widzieć mężczyznę, którego kochałaś, śpiącego obok ciebie, kiedy się budziłaś. Edward wyglądał tak uroczo, kiedy spał. Miał zamknięte oczy, widziała jego długie i kręcone rzęsy, a jego skóra była tak jasna i gładka. Każda kobieta zazdrościłaby mu jego olśniewającej twarzy. Daisy nie mogła powstrzymać się od uśmiechu, gapiąc się na niego. „Śpi jak spokojne dziecko”. Pomyślała sobie Daisy. Chociaż normalnie nie skojarzyłabyś Edwarda, takiego złoczyńcy, ze słowem „dziecko”, wyglądał całkiem uroczo, kiedy spał.

Daisy podniosła rękę, żeby dotknąć jego prostego nosa i poczuła jego wyrzeźbione rysy twarzy, jak szczęśliwa mała dziewczynka głaszcząca swojego kota. Chociaż Edward kiedyś ją tak skrzywdził, Daisy była wdzięczna, że mógł się w niej zakochać. Była szczęśliwa, widząc, że jej nie odrzucił. Daisy była obojętna i odległa, ale potrafiła stać się słodką małą dziewczynką, kiedy była z Edwardem.