Rozdział 18 Myśli nad rzeką na krawędzi rozpaczy

W wieku 16 lub 17 lat, kiedy młodość wyraża się swobodnie, młodzi ludzie albo są uzależnieni od szybkich i pełnych pasji wyścigów, albo goniąłagodną krainę miłości, albo popisują się swoją indywidualnością za pomocą unikalnych znaków - palenia, tatuaży i paznokci na ustach. Edward natomiast postanowił chronić małą dziewczynkę u swojego boku, jak najdroższą perłę, zakochując się w niej bezgranicznie, prosząc o wszystko i będąc nierozłącznym.

„Małe śmiecie” porzucone przez rodzinę Smithów stały się w jego oczach małą księżniczką, starannie pielęgnowaną i prosperującą. Kiedy Victoria opowiada o porzuceniu w przeszłości, jej serce nie jest już zaniepokojone, ponieważ Edward wyleczył dla niej wszystkie blizny. Jednak ukryte zmartwienia w jej sercu wezbrały niczym potok - niewidzialne siły spychały ją w otchłań utraty Edwarda i nie była w stanie się z niej wydostać.

Kiedyś zastanawiała się, czy „wirus” ukryty w listach miłosnych pisanych przez te dziewczyny do Edwarda zaraził ją, powodując dziwne uczucie do tego brata. W obojętności świata to Edward dał jej ciepły dom. Jeśli pewnego dnia to wsparcie ją opuści, dokąd pójdzie?