Rozdział 3 Teodor

Być może z powodu zmęczenia spowodowanego zmianą strefy czasowej Victoria leżała w znajomym i wygodnym łóżku, ale wierciła się i przewracała, nie mogąc zasnąć. Ponieważ nie mogła spać, po prostu odkopała konsolę do gier i te dawno zakurzone kasety i zanurzyła się w starych grach, które niosły ze sobą lata wspomnień. Po kilku rundach jej technika wróciła do dawnej sprawności.

Aby nie przeszkadzaćEdwardowi , celowo wyłączyła dźwięk w grze. W ten sposób dopiero, gdy z dołu dobiegł ryk pojazdów, odwróciła się, by popatrzeć na poranne światło sączące się przez szczeliny w zasłonach i nagle uświadomiła sobie, że był już pełny dzień.

Wstała i podeszła do okna, delikatnie odsłoniła zasłony i patrzyła , jak samochód Edwarda wyjeżdża z podwórza. Po wyłączeniu gry planowała się wyspać, ale gdy tylko zamknęła oczy, zadzwonił jej telefon, co oznaczało wiadomość z WeChat.

Brat: [Idź na dół i zjedz śniadanie przed pójściem spać]

Kiedy Victoria schodziła po schodach, Evelyn rozmawiała w salonie z Reginaldem i przestali rozmawiać, gdy ją zobaczyli.

„ Dlaczego nie pośpisz się trochę dłużej?” zapytała z troskąEvelyn . „Obudziłaś się w samą porę. Zobacz, jak bardzo twój ojciec chrzestny cię kocha. Wysłał kogoś do Xuji, żeby wcześnie rano ustawiał się w kolejce po poranną herbatę. Tam są też knedle z krewetkami i bułeczki z ruchomym piaskiem, jest też rozdrobniony kurczak, który jest twoim ulubionym.”

Victoria spojrzała na Reginalda naprzeciwko, który spokojnie popijał herbatę i w głębi serca wiedziała, że to nie jego sprawka, ale Edward był ostrożny. ustalenia. Ale ona tylko lekko się uśmiechnęła, udawała, że nie wie i powiedziała z wdzięcznością: „Dziękuję, ojcze chrzestny”.

Po śniadaniu nie wróciła do swojego pokoju, aby odpocząć. Zamiast tego znalazła pretekst, aby udać się do szpitala, aby odwiedzić Grace i pospiesznie wyszła.

Kiedy dotarła do szpitala, Grace odbierała telefon. Nie wiedziała, co powiedziała druga strona, ale jej twarz natychmiast pokryła się wściekłością. Po odłożeniu słuchawki podniosła ręce ze złością, jakby chciała wyrzucić telefon.

Victoria szybko przypomniała: „To 10 000 juanów”.

Grace zacisnęła zęby i cofnęła rękę.

„ Co cię tak zdenerwowało?” zapytała z troskąVictoria . Wiedziała, że Grace ma wielkie serce i wszystko, co może ją tak rozzłościć, musi być niemałą sprawą.

Victoria nakryła mały stół w jadalni i przyniosła pożywne posiłki oraz soki warzywne wzbogacone witaminami. Zawierała marchewkę, której Grace nienawidziła najbardziej, ale w tej chwili była tak wściekła, że nie miała czasu się tym przejmować, więc wypiła ponad połowę kubka.

„ Ten drań Raymond zabrał nasze dane techniczne do Chenxinga, który tłumił Feixue, a teraz także współpracuje z Grupą Yundun.”Grace zacisnęła zęby i powiedziała: „Yundun zaczął zwracać na nas uwagę wiele lat temu. Badania nt Drony na ciekły wodór były już pewne, ale przyszedł do mnie i nic dziwnego, że kilka dni temu nie otrzymałem odpowiedzi, gdy skontaktowałem się z Yundunem”.

Victoria spotkała Raymonda już wcześniej i pamiętała, że był utalentowanym i przystojnym mężczyzną, w przeciwnym razie nie zdobyłby serca Grace. Okazał się jednak takim podłym złoczyńcą, który zawiódł jego zaufanie i wykorzystał innych.

Zmarszczyła brwi i pocieszyła: „Nie martw się, współpraca nie jest czymś, co może mu wyrwać, jeśli chce. Skontaktujemy się z Yun Dunem, aby o tym porozmawiać.”

Grace podniosła kołdrę i powiedziała z zapałem: „Nie, muszę iść do Yunduna.

Victoria szybko pchnęła ją z powrotem na łóżko: „Dokąd idziesz, kiedy jesteś taka chora? Jutro będziesz miała chemioterapię, więc nie biegaj”.

„Victoria , nie wiesz, że jeśli Chen Xing ponownie odbierze kontrakt Yun Dunowi, Feixue będzie naprawdę trudno ponownie stanąć na nogi!”Grace powiedziała z niepokojem: „Nie żałuję zbytnio utraty płodności , ale jeśli Chen Xing odbierze Moje wyniki badań i rozwoju są jak odebranie mojego biologicznego dziecka! Dron na ciekły wodór to główny projekt, w który Feixue zainwestował prawie wszystko w ciągu tych dwóch lat, podobnie jak nasz żywioł

„ Raymond zabrał kilku starszych członków firmy i teraz nikt nie może wkroczyć do akcji. Nasz mistrz techniczny odpowiedzialny za Zhensi Zhibao również jest terrorem społecznym, więc mogę to zrobić tylko poważnie”. chora i nie mogła robić tego, co chciała.

Wiktoria westchnęła i powiedziała stanowczo: „Możesz spokojnie zostać w szpitalu, ja po ciebie pojadę”.

Tymczasowa asystentka, którą Grace zorganizowała dla Victorii, nazywała się Liao. Dziewczynka niosła na biurko stos materiałów projektowych. „Informacje nie są kompletne. Część zabrał Raymond. Jeśli zauważysz, że czegoś brakuje, znajdę to dla ciebie”.

Victoria i Grace są na tym samym kierunku, więc rozpoczęcie nie jest trudne. Po tym jak najszybciej zapoznała się z postępem projektu Grace , zabrała Lillian ze sobą do Yundun Group.

Po drodze wpychała i szukała w telefonie komórkowym informacji o Yundun Group. Jednak informacje, które można znaleźć, są bardzo ograniczone. Poza oficjalną stroną internetową grupy, która przedstawia czystkę z zimną krwią, w niektórych kanałach finansowych lub wojskowych pojawia się tylko jedna lub dwie sporadyczne wzmianki.

Lillian rzuciła się obok niej: „Yundun ma wiele tajnych projektów wojskowych. Słyszałam, że jeśli przekradniesz się przez mur w środku nocy, zostaniesz skazany na karę więzienia”. „Mają też super duży samolot baza produkcyjna na zachodnich przedmieściach, cały asfalt jest pełen myśliwców, to jest bardzo spektakularne!”„Nie mogę znaleźć niczego na temat Theodore’a w Internecie. To wygląda na bardzo tajemnicze.

Tło wojskowe? Nazwisko to Brown ? Wiktoria pomyślała.

W trakcie rozmowy samochód podjechał pod siedzibę firmy Yundun Group. Budynek ten jest majestatyczny i uroczysty, a wejście do niego jest pilnie strzeżone na każdym poziomie, co pięć stopni i wartownik co dziesięć.

Victoria zabrała Lillian do recepcji: „Witamy, jesteśmy z Feixue Innovation Technology, chcemy spotkać się z Theodorem”.

- Czy jest pan umówiony? - zapytał uprzejmie recepcjonista.

Victoria uśmiechnęła się i odpowiedziała: „Czy możesz mi pomóc zapytać go, czy jest wolny? Tylko piętnaście minut”.

„Przykro mi, ale harmonogram Theodore'a jest dziś pełny”.

„Więc będzie wolny jutro lub pojutrze?”

„ Przykro mi, ale możesz zadzwonić do sekretariatu i umówić się na spotkanie.” Pracownica w niebieskiej spódnicy mówiła cicho, ale potrafiła doskonale udawać.

Lillian opadła ramiona z frustracją: „Słuchaj, Theodore w ogóle nas nie zobaczy. Grace zapraszała go na randkę kilka razy, ale nie mogła się umówić. Musieli podpisać kontrakt z Chen Xing. Czy wiesz, jak tanie jest Chen Xing chcą? Chcę odebrać kontrakt Yundun Group i go oddać.” Powiedziała, chcąc się wycofać, „A może wrócimy…”

Jednak gdy tylko skończył mówić, drzwi windy powoli się otworzyły i ktoś wyszedł. Oni są naprawdę wrogami, a tą osobą jest Raymond.

„Dlaczego tu jesteś?”Raymond był dość zaskoczony widokiem Victorii , a potem zobaczył Lillian z wyrazem „zrozumienia” w oczach. „Twoja starsza siostra oddzwoniła do ciebie z zagranicy? Powiedziałem, że jesteś naprawdę głupia, przychodząc przez cały czas. sposób Wróciła z zagranicy, żeby do niej dołączyć, ale teraz nie może się obronić.”

Lillian wyglądała, jakby nadepnęła na coś złego, a wściekła się jeszcze bardziej, gdy usłyszała, że ośmielił się wspomnieć o Grace . – Raymond, Grace wciąż jest w szpitalu. Przecież jesteś zakochany od tylu lat. Czy możesz okazać trochę sumienia?

„Czy nie jestem wobec niej wystarczająco sumienny? Straciłem na nią kilka lat, a wystarczy, że nie pozwoliłem jej płacić za moją młodość. Gdyby nie ja i jej mózg jako studentki nauk ścisłych, czy Feixue byłby tam, gdzie jest dzisiaj?”Raymond Raymond Twierdzi, że jest młodym talentem i elitą społeczną, ale wcale nie traktuje filmów o tych dwóch małych dziewczynkach poważnie. Powiedział z pogardą: „Może zaraziła się tą chorobą od przebywania w laboratorium i codziennego narażenia na takie rzeczy. Jeśli mnie posłuchasz i szybciej urodzisz dziecko, nie musisz się martwić, że nie będziesz mogła mieć dziecka w przyszłości.”

Twarz Lillian była taka wściekła. Rumieniąc się: „To, co powiedziałeś, to za dużo!”

W tej chwili Victoria nie mogła się doczekać, aż rzuci torbę zawierającą komputer na pewnąsiebie twarz Raymonda. Pamiętała jednak główny powód, dla którego tu przyszła, i marnowanie z nim czasu było najbardziej bezużyteczne. Złapała Lillian mocno za nadgarstek i pociągnęła go do tyłu: „Nie ma sensu rozmawiać o sumieniu z ludźmi, którzy sumienia nie mają”.

Raymond nadal się popisywał: „Nie chcesz tu przychodzić, żeby rozmawiać o biznesie dotyczącym dronów na ciekły wodór, prawda? Mówię ci prawdę, wygrałem już kontrakt na osłonę chmur, więc nie marnuj swoich wysiłków. Jak mówił, również potrząsnął głową. Potrząsając w dłoni dokumentem formatu A4.

Victoria wyciągnęła rękę: „Pozwól mi spojrzeć”.

„Czy mogę pokazać ci tak ważną rzecz?”Raymond z pogardą włożył dokument do teczki.

Victoria ma już pewne przypuszczenia w głowie. Zwróciła się do recepcjonistki i powiedziała: „Proszę powiedzieć Theodore’owi, że szuka go Victoria”.

Lillian była nią trochę zdezorientowana i zapytała cicho: „Czy znasz Teodora?”

Dobra wiadomość jest taka, że ona go zna; zła jest taka, że nie zna go dobrze. Ale w obecności Raymonda Victoria nie chciała czuć się zniechęcona. Nieważne, jak nieznani jesteśmy, łatwiej jest rozmawiać niż z nieznajomymi, prawda?

Powiedziała więc też tajemniczo: „Znamy się od wielu lat”.

Kąciki ust Raymonda wyrażały pogardę: „Kto w Yancheng nie zna Theodore’a? Jednostronnej znajomości nie uważa się za „wiedzę”. Długo byłeś za granicą i nie rozumiesz zasad panujących w Yancheng? wiesz, kim jest Theodore? Czy wiesz, kim jest jego ojciec?

W Yancheng, gdzie gromadzą się arystokraci, rodzina Brownów jest niewątpliwie szczytem piramidy i jest po prostu poza zasięgiem. Jednak Victoria wcale się nie przestraszyła. Zamiast tego zapytała: „Więc wiesz, kim jestem?”

Raymond zadrwił, czując, że ta uczennica podstawówki po prostu udaje. „Jesteś bezużyteczny dla nikogo. Theodore nie jest dostępny dla byle kogo. Twoja starsza siostra nie może się z nim umawiać, więc co tu robisz?”

Gdy tylko skończył mówić, prosząc o instrukcje pracownica, obiema rękami podała Victorii słuchawkę i powiedziała pełnym szacunku tonem: „Teodor, proszę, posłuchaj telefonu”.

Twarz Raymonda natychmiast stała się wyjątkowo brzydka, a rysy jego twarzy zdawały się rozszczepiać na wszystkie strony. Victoria uśmiechnęła się lekko, wzięła telefon przed siebie i cicho zawołała: „Bracie Teodorze”.