Rozdział 289

Mój tata siedzi cicho obok mnie, gdy kończę opowiadać mu, o co prosili mnie Jackson i Luca, gdy ocieram kilka łez z moich oczu. Tata jest silny i stoicki, gdy mówię - skała w moim życiu, której zawsze potrzebuję, pozwalając mi czuć mój ból i siedząc cicho obok mnie, gdy to robię. A gdy to mija, on wciąż tam jest, trzymając mnie za rękę.

„Co o tym myślisz?” – pytam, mój głos jest lekko drżący, chcę wiedzieć.

Wzdycha. „Cóż, nie jestem zaskoczony” – mówi, przechylając głowę na bok. „Zaborczość, którą czuję wobec twojej matki – był moment, kiedy myśleliśmy, że ona też ma drugiego partnera, a ja… kompletnie oszalałem –”