Rozdział 2

„ Gdyby nie jej przymus, nie poślubiłbym jej” – wyrzucił Justin bez cienia zahamowań.

Następnie odwrócił je i przycisnął Mabel do siebie.

„ Kochanie, twoja narzeczona naprawdę tu jest.”

Kładąc dłonie na jego piersi, Mabel wskazała w kierunku drzwi sypialni.

„ To niemożliwe! Właśnie ją odprowadziłem, więc jak mogła...” Mówiąc to, Justin nie mógł powstrzymać się od spojrzenia na drzwi. „Anno? Dlaczego tu jesteś?”

Gdy mnie dostrzegł, natychmiast zamarł.

Szybko odsunął się od Mabel, a jego wzrok był pełen paniki, gdy na mnie patrzył.

W tym momencie jego pragnienie dawno zniknęło bez śladu. Spanikowany, nie miał nawet czasu, żeby przykryć swój urodzinowy garnitur.

Mabel z kolei przykryła się kołdrą i spojrzała na mnie z szyderczym uśmieszkiem w kącikach ust.

Wtedy moja twarz była już poplamiona łzami. Zalana gniewem i nienawiścią, chciałam dać upust okrucieństwu prawdy, ale po prostu odwróciłam się, żeby odejść.

Justin szybko pobiegł za mną z ręcznikiem owiniętym wokół talii, a jego spojrzenie emanowało poczuciem winy. „Mogę wyjaśnić, Anno...”

„Co jeszcze jest do wyjaśnienia? Właśnie wszystko widziałem wyraźnie, więc co jeszcze masz do powiedzenia?”

Chociaż cierpiałem tak bardzo, że nie mogłem oddychać, jego wyjaśnienia dały mi promyk nadziei.

Ale właśnie wtedy Mabel pojawiła się w koszuli Justina. Jej falujące loki opadały na ramiona w potarganym nieładzie. W tym momencie wydawała się jeszcze bardziej kusząca.

Podeszła do mnie z nutą buntu w oczach. „Reese jest dzieckiem Justina”.

Co ona właśnie powiedziała? Reese? Jej trzyletnie dziecko jest w rzeczywistości Justina?

Promyk nadziei pojawił się wcześniej w moim sercu, ale bomba rozbiła go, gdy padły jej słowa. Przez chwilę poczułem, że cały mój świat się zawalił.

Nerwowo spojrzałam na Justina, mając nadzieję, że zaprzeczy, ale sprawy potoczyły się inaczej, niż sobie życzyłam.

Lekko pochylił głowę, a w jego oczach pojawiło się poczucie winy, po cichu przyznając, że Reese rzeczywiście jest jego dzieckiem.

Poczułem się, jakby ktoś dźgnął mnie prosto w serce. Chciałem krzyczeć i rzucać się, ale słowa uciekały mi, ponieważ byłem przytłoczony emocjami.

Ogarnęła mnie intensywna furia i wrogość.

Jak mogli mnie zdradzić, robiąc coś tak podłego? Przez ostatnie siedem lat uważałam go za mężczyznę, którego kocham najbardziej, a drugiego za mojego najlepszego przyjaciela, a oni w rzeczywistości spotykali się za moimi plecami i nawet mieli razem dziecko?

„ Ty suko!”

Gdy pokrywa mojego gniewu i upokorzenia eksplodowała, podniosłem rękę i zamachnąłem się nią na twarz Mabel. Włożyłem w to tyle siły, że moja ręka zdrętwiała od ukłucia.

„ Mabel!”

W głosie Justina słychać było niepokój o Mabel.

Mabel odchyliła twarz na bok, gdy dostała ode mnie mocnego policzka, ale chwilę później gwałtownie odchyliła głowę i spojrzała na mnie wściekle.

„ Czy wszystko w porządku, Mabel? Czy to boli?”

Justin spojrzał na Mabel z cierpieniem wypisanym na twarzy, a ten widok ponownie sprawił, że poczułem ostry ból.

Czy to prawda? Mój narzeczony okazuje tyle troski o rozbijacza domów, który zniszczył nasz związek na moich oczach? Do diabła z tym wszystkim!

„ Uderzyła mnie, Justin. Strasznie boli mnie twarz”.

Mabel przybrała żałosny wyraz twarzy, ściskając ramię Justina, a łzy cierpienia spływały jej po twarzy.