Rozdział 409 Wyjdź za mnie

Gdy wszyscy się wokół nich zebrali, atmosfera wibrowała od podniecenia i oczekiwania. Leonardo, ubrany w szykowny garnitur, rozglądał się po tłumie z mieszanką wdzięczności i nerwów. Wśród morza znajomych twarzy dostrzegł swoją rodzinę i rodzinę Sofii, wszyscy promieniejący radością. Dodatkowo zauważył gości weselnych z przeszłości i wpływowe osobistości, które dołączyły do nich wcześniej, powróciły ponownie, aby być świadkami tej doniosłej okazji. Media, dobrze przygotowane do wydarzenia, chętnie przygotowały się, aby uchwycić każdy szczegół. Leonardo poświęcił chwilę na uspokojenie się, odchrząknął, co było znakiem, że zamierzał zwrócić się do zgromadzonych gości. „Dobry wieczór wszystkim i dziękuję za dołączenie do nas” — zaczął, a jego głos niósł mieszankę szczerości i emocji. „Musicie się zastanawiać, dlaczego nagle zaplanowałem to przyjęcie”.

Gdy się zatrzymał, jego spojrzenie przesunęło się na Sofię, która spojrzała na niego z ciekawością i uczuciem, wyraźnie zaintrygowana tym, co miał zamiar powiedzieć.

„Chcę podzielić się tą cenną chwilą ze wszystkimi z was i całym światem” – kontynuował Leonardo, jego ton był spokojny, ale dźwięczny . „Nigdy nie sądziłem, że spotkam kogoś, kto mógłby mnie całkowicie odmienić, kogoś, komu mógłbym zaufać całym sercem. Nigdy nie wierzyłem, że mogę być tak oczarowany osobą, której nigdy wcześniej nie znałem. Ale to się stało i stało się to pierwszego dnia, kiedy ją zobaczyłem”.