Rozdział 108 Należeć do Niego

Ciężko dysząc, Alessandro osunął się obok niej, przyciągając ją w swoje ramiona. Odwiązał jedwab z jej nadgarstków i zdjął tkaninę z jej oczu. Gdy wilgotne oczy Mii spotkały się z jego, zobaczyła surowe emocje i miłość odbite w jej stronę. Przytłoczona zmysłami i z sercem pełnym mieszanych emocji, objęła jego piękną twarz dłońmi, przyciągając go bliżej, by przycisnąć swoje usta do jego. Wlała całą swoją miłość i uczucia w ten pojedynczy, żarliwy pocałunek.

Gdy się odsunęli, palce Alessandro musnęły jej zarumienione policzki, wycierając resztki łez z jej oczu i policzków. „Czy wszystko w porządku, laleczko?” zapytał z troską, biorąc nadgarstki Mii w dłonie i krzywiąc się, gdy zobaczył na nich ślady swojej kary.

„Nic mi nie jest” – uśmiechnęła się Mia, obejmując jego twarz swoimi małymi dłońmi i sprawiając, że oderwał wzrok od jej zaczerwienionych i posiniaczonych nadgarstków i skierował go na jej twarz.