Rozdział 2- Nie prosto!

Wróciła po rozmowie kwalifikacyjnej i zaczęła sprzątać mieszkanie, żeby było schludne. Oczekiwano, że przystojny Henry dotrze wkrótce.

Była zakochana w gwieździe filmowej, Henrym Cavilu. Szkoda, że ten był gejem.

Początek retrospekcji:

Miesiąc temu miała wyjść za mąż za miłość swojego życia, swojego ukochanego z dzieciństwa, Kyle'a. Wszystko było dobrze, aż do dnia przed ich ślubem, kiedy bez zapowiedzi dotarła do mieszkania, które miało być ich, tylko po to, by odkryć, że nie jest zamknięte.

Weszła myśląc o zaskoczeniu Kyle'a, gdy usłyszała jęki i skomlenie z sypialni. W chwili, gdy otworzyła drzwi, znalazła Kyle'a i Chloe w łóżku. Bez ubrań!

Najgorsze było to, że kiedy zdali sobie sprawę, że zostali złapani, nie było im nawet przykro. Chloe była jej młodszą przyrodnią siostrą.

Jej matka Geena poślubiła ojca Abigail, gdy ta miała sześć lat, a Chloe cztery.

Po śmierci ojca, ona i Chloe zostały wychowane przez macochę Abigail. Dzięki Bogu, że jej ojciec zajął się sprawami finansowymi. Nawet po jego śmierci, udało im się zdobyć dobre wykształcenie wyższe.

Dzieliła mieszkanie z Kyle'em, ale ich sypialnie były oddzielne. Chciała zrobić to wszystko po ślubie i Kyle wydawał się to szanować. Ale kiedy został złapany na gorącym uczynku , wyrzucił ją, nie pozwalając jej zabrać swoich rzeczy.

(Koniec retrospekcji)

Henry był błogosławieństwem w przebraniu. Chciała pokazać Kyle’owi i Chloe, jak szczęśliwa jest bez nich. Wkrótce mieli się pobrać.

Wychodząc za mąż jako pierwsza, chciała im udowodnić, że nic dla niej nie znaczą.

Myśląc o Henrym, uśmiechnęła się. Życzyła sobie, żeby nie był gejem i żeby poznali się w innych okolicznościach. Przygotowywała kolację, gdy zadzwonił dzwonek do drzwi.

Jak się spodziewano, Henry stał tam w drzwiach, niosąc torbę. Wprowadziła go.

Jej malutkie mieszkanie wyglądało na mniejsze z jego szeroką, wysoką sylwetką. To było po prostu jednopokojowe mieszkanie z jedną sypialnią i połączonym salonem i kuchnią.

„ Zwolniłem dla ciebie półkę. Proszę, czuj się jak w domu”. Wydawał się być cichym i zdystansowanym typem człowieka. Dzięki Bogu nie miał dziś na sobie garnituru.

Ale znowu koszulka i dżinsy wyglądały na drogie. Z jakiegoś powodu uznała to za nieco nieswojo. Mężczyzna mówił o królewskości z postawą miliardera. Może dlatego, że modelki powinny dbać o to, by być na bieżąco i być w formie.

W chwili, gdy weszła do kuchni, napisał wiadomość do swojej sekretarki:

James. Dowiedz się o Abigail Mason. Potrzebuję szczegółowego raportu o niej, tak szybko, jak to możliwe.

Gdy zobaczył ją wychodzącą z kuchni, wyjął jej telefon.

Zjedli kolację w spokoju. Sprzątała naczynia, gdy usłyszała, jak zadaje nieoczekiwane pytanie: „Jak przebiegła dzisiejsza rozmowa kwalifikacyjna?”

Uśmiechnęła się do niego z zaciśniętymi ustami: „Nie ma szczęścia. To już trzecia rozmowa kwalifikacyjna, w której nie wywiązałam się z zadania. Nikt nie chce mnie zatrudnić, nawet jako zwykłej recepcjonistki”.

Był tak cholernie seksowny, że nie była w stanie oderwać od niego wzroku. Mięśnie pod jego koszulką napinały się, gdy wyciągał ramiona.

Miała ochotę pogłaskać jego twardą klatkę piersiową. Jaką niespodziankę ukrywał pod tą koszulką? Sześciopak?

„Wstydź się, Abigail. Ten facet pomógł ci w trudnych chwilach. Oszczędź go. Właśnie przeszłaś przez złamane serce”. Pomyślała sobie, a potem, żeby zająć czymś myśli, wstała i zaczęła przygotowywać kawę.

Otworzył laptopa i zaczął na nim pracować.

„ Henry. Kawa.” Nie podniósł wzroku i cały czas wpatrywał się w laptopa. Wyglądał jak pracoholik.

Zawołała go ponownie: „Henry?”

Podskoczył lekko, rozglądając się dookoła. „Czasami zachowujesz się, jakbyś nie był Henrym”. Jej komentarz sprawił, że na sekundę znieruchomiał. Odchrząknął i w pośpiechu spróbował napić się parującej gorącej kawy, która parzyła mu usta.

Jego oczy rozszerzyły się z bólu. „Uważaj, Henry. Co robisz?” – krzyknęła i nachyliła się bliżej jego ust. „Spokojnie”.

Siedział tam, czując się jak głupiec. Chwilowo zapomniał, że nie jest Hunterem Levisaya, ale Henrym.

„ Zachowujesz się jak dziecko”. Zaśmiała się serdecznie. „Czy tak pijesz gorącą kawę?”

Przyniosła maść z apteczki. Podnosząc jego twarz, obróciła ją w swoją stronę, lekko muskając jego usta palcem wskazującym.

Zdała sobie sprawę, że była zbyt blisko niego. Ich nosy były oddalone od siebie o prawie cal. Jak by to było, gdybym dotknęła ich ustami, a nie palcem?

Zdziwienie przemknęło jej przez twarz, gdy jej myśli poszły na całość. Boże! Dlaczego nie może pogodzić się z faktem, że NIE był nią zainteresowany?

Wpatrywała się w jego oczy, a on jej nie odpychał, lecz również brał udział w konkursie spojrzeń, nie mrugając okiem.

Z niezręcznym uśmiechem odwróciła wzrok i próbowała się od niego odsunąć. Mężczyzna był przystojny jak grzech, a ona bała się stracić kontrolę nad sobą. Boże! Dosłownie zachowywała się jak zboczeniec.

Kiedy nadszedł czas snu, przygotowała łóżko i szybko odwiedziła łazienkę. Po załatwieniu spraw wyszła i ułożyła się na małej kanapie ustawionej przy nogach łóżka.

Słyszała, jak włącza się prysznic, kiedy był w środku. Raz wyszedł z ręcznikiem owiniętym wokół talii, który wisiał dość nisko wokół talii. Ponownie próbowała odwrócić uwagę od jego gorącego, nagiego ciała i zapytała go: „Czy będzie w porządku, jeśli będę spać przy włączonym świetle?”

Patrząc przez małe okno, trzymając szklankę w dłoni, pił wodę, gdy skinął głową.

„ Nigdy nie spałem na kanapie. Czy będzie okej, jeśli będziemy mogli spać w tym samym łóżku? Nie teraz, ale może w niedalekiej przyszłości?” Pytanie zaskoczyło go. A potem dziewczyna sprawiła, że zakrztusił się wodą, mówiąc: „Molly powiedziała mi, że jesteś gejem, więc to nie powinno być dla ciebie problemem”.