Rozdział 269

Nie wiem, czy powinnam się cieszyć, czy obrażać, że niektórzy członkowie mojego stada wolą rozmawiać z Angel niż ze mną. Prawdę mówiąc, nigdy nie widziałam stada biegnącego z Luną, poza widokiem z daleka, jak w przypadku stada Rika i Cary. Do tej pory wszystko musiało przechodzić przeze mnie. Z jednej strony to ulga, ale z drugiej strony nigdy nie zdawałam sobie sprawy, że niektórzy członkowie mojego stada nie czują się komfortowo rozmawiając ze mną. Chyba ma sens, że niektóre rzeczy powinny być omawiane z Luną ze stada. Chociaż dla mnie to zmiana, jestem podekscytowana, że stado czuje się już na tyle komfortowo z Angel, że może szukać jej rady i pomocy.

Kopię się za to, że nie pomyślałam o biurze Luny. Minęło tyle czasu, że nie wzięłam pod uwagę, że może potrzebować własnego biura. Dustin jest podekscytowany, że Sarah chce pomóc. Dokładnie taka będzie jej rola, jeśli zaakceptuje Dustina jako swojego partnera.

Powiedział mi, że rozmawiał z nią o tym i ona o tym myśli. Będąc człowiekiem, jest to wiele do przyswojenia i musi pogodzić się z tym, jak działa więź partnerska. Wilkołaki nie muszą przechodzić przez długi proces zakochiwania się jak ludzie. Kiedy spotykamy naszego partnera, jest to natychmiastowe, przyciąganie jest tak silne, że prawie nie sposób się oprzeć. Nie żeby nie było wilkołaków, które nie cenią więzi partnerskiej, myśląc, że są ponad nią, ale Bogini Księżyca łączy cię z osobą, która dopełnia twoją duszę. Kim ja lub ktokolwiek inny jestem, żeby się z tym kłócić? A na podstawie mojego partnera powiedziałabym, że Bogini Księżyca dokładnie wie, co robi. Angel jest dla mnie idealna.