Rozdział 422

Szybko rozejrzałem się dookoła i zauważyłem bardzo dużą, grubą gałąź drzewa spoczywającą po mojej lewej stronie. Próbowałem ją złapać, aby użyć jej jako broni, ale wilk, który próbował mnie przeciągnąć do swojej łaski, nagle wyskoczył przede mną z, przysięgam, że zwierzę uśmiechało się szyderczo, gdy podkradało się do mnie. Nie wspominając o tym, że byłem zbyt zajęty, aby zdać sobie sprawę, że król również podkradał się do mnie.

Byłem całkowicie i zupełnie bezbronny. Miałem broń, ale bez pistoletu moimi jedynymi opcjami była walka wręcz, wiedziałem o tym, a strach był jedyną rzeczą, która mnie pochłaniała. Jeśli nie pomyślę szybko, to Król Josh z pewnością znów mnie dorwie. Gdyby tak się stało, to naprawdę byłoby po wszystkim. Cholera... myśl, myśl.

Co mogłem zrobić?.. Moja głowa szybko się odwróciła, żeby sprawdzić, czy jest coś, co mógłbym zrobić, zamiast po prostu tam stać, trzęsąc się. Za mną było drzewo i podjąłem działanie dokładnie w momencie, gdy mój napastnik rzucił się na nie. Zamachnąłem się nogą na grzbiet w korze drzewa i szybko zacząłem się na nie wspinać. Jedną z zalet bycia człowiekiem jest to, że wątpię, żeby te bestie potrafiły się wspinać, przynajmniej wątpiłem, żeby potrafiły w swojej wilczej formie.