Rozdział 171: Jak mój czas leci

(punkt widzenia kwietnia)

Następnego dnia odnalazłem Jake'a i wyciągnąłem go na łąkę, gdzie mogliśmy porozmawiać prywatnie. Oczywiście, zauważono nas idących do lasu, więc skończyło się na tym, że mój brat i wszyscy nasi kumple poszli za nami. „Okej, kuzynie... jaka pszczoła wlazła ci na kapelusz?” zapytał Jake, a ja przewróciłem oczami, mówiąc: „Co robisz w wolnym czasie, kuzynie? Studiujesz „rzeczy, które lubią mówić starzy ludzie”? Serio. Nie mam „żadnej pszczoły w kapeluszu, do cholery”.

Zachichotał do mnie, gdy zatrzymał się, by oprzeć się o drzewo i skrzyżować ramiona na piersi, mówiąc: „Okej, to gdzie jest ogień?” Ponownie przewróciłam oczami, choć tym razem tylko pokręciłam głową, zanim zapytałam: „Czy możesz się dla mnie przemienić?” Spojrzał na mnie zdezorientowany, gdy inni nas dogonili, a Alex zapytał: „Co tam, kochanie?”