Rozdział 30

Patricia pośpieszyła go do jego apartamentu i bez ogródek kazała mu się ubrać. Margaret rozłożyła parę mocno wyblakłych czarnych dżinsów Armaniego z już przewiązanym paskiem, parę czarnych skórzanych butów i luźną czarną koszulę z kartką papieru w kieszeni. „Podwiń rękawy, nie składaj ich. Zostaw trzy górne guziki rozpięte” – przeczytał. Obok nich na łóżku leżała para okularów przeciwsłonecznych.

Przebrał się tak szybko, jak mógł i spotkał się z Patricią na balkonie.

„Mam czas na papierosa?” – zapytał, a jego żołądek przewracał się jak łódź wiosłowa w huraganie z nerwów.