Rozdział 359

„Ale ty nie jesteś zwykłym człowiekiem, Dyl, bogini księżyca osobiście cię wybrała, obdarzyła cię kilkoma umiejętnościami, które mogą pomóc zakończyć cierpienie twojego gatunku. To czyni cię cholernie wyjątkowym. Nie wspominając o tym, że udało ci się owinąć mnie wokół palca”. Miał rację, ale nie zdawał sobie sprawy, jak wiele w zamian dla niego zrobię. „Teraz muszę zapytać, co do cholery masz na sobie?!” Ponownie się zaśmiał, zerkając na mój prowizoryczny strój. Właściwie zapomniałem o zbroi, którą pierwotnie zostawiłem, była naprawdę kiepska, nie wytrzymała nawet 3 tygodni.

„Ach, tak, obóz łotrów nie miał zbyt wielu opcji ubrań. Po prostu chodzili nago”. Oczy Lewisa rozszerzyły się drastycznie na moje zdanie, chyba nawet ja przyznaję, że to musi być szok, dowiedzieć się, że obozy łotrów wciąż istnieją, nie wspominając o tym, że ja, ze wszystkich ludzi, zostałem do nich doprowadzony.

„Przepraszam... powiedziałeś obóz łotrów?!” Skinąłem głową, wzdychając na konieczność bardziej szczegółowego wyjaśnienia.