Rozdział 184

Ona

Ciemność, przerażenie, ból – mój wilk został wyrwany. Oślepiające światło, strata… pustka. Budzę się krzycząc, szósty dzień z rzędu. Minął tydzień odkąd Leon odkrył wspomnienie o związaniu mojego wilka, a każda noc mijała w ten sam wyczerpujący sposób. Nie śpię tak długo, jak to możliwe, dopóki nie mogę już trzymać oczu otwartych, a wtedy nie ma czasu, aby rozważyć wezwanie mojej partnerki. Demony zstępują w chwili, gdy rozluźniam swoje obronę, i jestem bezsilna, aby je powstrzymać.

Phil!ppe wpada z wyrazem zmartwienia na twarzy. Jego oczy kierują się prosto na mnie, zamiast skanować pokój w poszukiwaniu zagrożeń, ponieważ do tej pory nauczył się, że największe zagrożenia są w mojej głowie. „Czy wszystko w porządku?” pyta, marszcząc brwi.