Rozdział 79 Przeprosiny

Jennifer wydała cichy jęk, gdy otworzyła oczy, światło w pokoju było zbyt jasne i musiała je ponownie zamknąć. Po drugiej próbie jej wzrok był trochę niewyraźny, ale stopniowo stawał się wyraźniejszy.

Zauważyła Annę siedzącą obok niej i musiała mrugnąć, żeby upewnić się, że sobie tego nie wyobraża. „Ann?” mruknęła.

„Witamy ponownie” – powiedziała Annabel zimnym głosem.