Rozdział 110

„ Powiedz mi, co wyczytałaś z Ateny?” – zapytała Mera, przerywając ciszę, o której wiedziałam, że nie potrwa długo. Z naszej strony było zbyt wiele pytań, a Isaiah i Mera wyczuwali naszą rosnącą ciekawość.

Teraz byliśmy w ciemnym SUV-ie, mrucząc na drodze, na której kiedyś staliśmy, gdy zbliżaliśmy się do stada Isaiaha i Mery. Słaby zapach wiśni i tytoniu unosił się z przodu pojazdu, gdzie siedzieli dwaj ubrani na ciemno strażnicy.

To było trochę niezręczne, bo Tori siedziała obok Mery i Isaiaha, ale odmówiłem, żeby wzięła inny pojazd. Nie było mi obce to, co się czuje, gdy traci się zarówno partnera, jak i najlepszego przyjaciela. Nie byłem skłonny ryzykować tego ponownie, nawet jeśli zmierzaliśmy w bezpieczne miejsce. Tori najwyraźniej to nie przeszkadzało i tak naprawdę lubiła Merę tak samo jak ja.