Rozdział 114

Czy nie odesłał mnie do domu? Czy zamiast tego przyprowadził mnie do swojego domu? Anastazja natychmiast sprawdziła, czy nadal ma na sobie ubranie. Nie wyglądało też na to, żeby został usunięty. Pośpiesznie wstała z łóżka i stwierdziła, że nie ma butów, więc nie miała innego wyjścia, jak tylko chodzić boso po czystej ziemi.

Spojrzała na zegar obok łóżka i stwierdziła, że jest prawie 4:30. Niebo na zewnątrz było wciąż ciemne. Czy ten człowiek właśnie kazał mi spać w jego domu? A co z moim synem? Czy mój tata jest w domu z Jaredem? Anastazja cicho zeszła po schodach. Całą willę otaczały kinkiety, przez co czuła się, jakby była zagubioną księżniczką przechadzającą się po wielkim, luksusowym zamku.

W końcu znalazła swoją torbę na kanapie na dole. Natychmiast sprawdziła telefon, aby zobaczyć wiadomość, którą wysłała do ojca, i odpowiedź ojca. Uff. Przynajmniej Elliot wiedział, że powinien powiedzieć mojemu tacie, żeby zaopiekował się Jaredem. Anastazja poprawiła swoje rozczochrane włosy i pomyślała: „Nie mam innego wyjścia, jak tylko tu zostać, skoro jest środek nocy”. Hmm… Pokój, w którym byłem wcześniej, wyglądał jak główna sypialnia. Gdzie więc spał Elliot?