Rozdział 11

Tymczasem Alyssa śpiewała rozdzierającą serce arię dla Jonaha ubranego w sukienkę w kolorze nieba, jej głos rozbrzmiewał na wietrze. Jej włosy były spięte w swobodny kok i zabezpieczone wysadzaną klejnotami spinką. Była uosobieniem uwodzicielskiej piękności.

Jonah wybuchnął brawami, gdy piosenka się skończyła, a jego oczy wypełniły się pobłażliwością. „Nieźle. Dobrze cię uczono. W dawnych czasach byłabyś czyjąś księżną lub czymś takim”.

„Czy wyglądam, jakbym chciała być czyjąś księżną? Chcę być królową, która lśni pewnością siebie. Mężczyźni i tak nie są lojalni”. W ułamku sekundy rozbiła iluzję bycia idealną damą, trzaskając palcami.