Rozdział 12

Gdy zbliża się do mnie, używam jego torsu jako drabiny, przekręcając ciało tak, aby moje stopy znalazły się nad moją głową w tym samym czasie, gdy składam ramiona. Pieką mnie w miejscach, w których trzymają moją skórę i w moich łopatkach, ale gdy słyszę, jak ich czaszki uderzają o siebie, warto, zwłaszcza gdy puszczają.

Podczas gdy ten z wystawionym penisem jest nadal oszołomiony, uderzam butem w krocze wyższego, który leży na podłodze po mojej prawej stronie i w brzuch drugiego, który leży po mojej lewej. Następnie, tak szybko, jak mogę, atakuję penisa, kopiąc go mocno w brzuch i odpychając go do ściany przy łóżku. Walczy, aby dojść do siebie, gdy jedną ręką chwytam jego małego penisa i jądra, przekręcam i ciągnę. Wydaje z siebie przeraźliwy krzyk, tak wysoki, że brzmi jak rodząca kobieta. Ten dźwięk słyszałam podczas wszystkich porodów, przy których byłam obecna z moją matką na przestrzeni lat, w ramach jednego z jej obowiązków jako Luny. I chociaż uszy mnie bolą, nie puszczam go, nawet gdy pozostała dwójka wstaje z podłogi i rzuca się na mnie.

Kopię za siebie, trafiając wyższego w twarz, powalając go na ścianę i trafiając drugiego drugim kopniakiem prosto w gardło. Obaj upadają na ziemię, gdy odwracam się do dupka przede mną i uderzam go głową w nos tak mocno, jak potrafię.