Rozdział 14

Nie zdawałem sobie sprawy, jak bardzo jestem zamyślony, dopóki Sierra mnie nie szturchnęła. „Hej, gdzie byłeś przez ostatnie dziesięć minut?”

Mrugam, próbując wyrzucić z głowy wspomnienie i ogarnąć to, co zamierzam zrobić. „Nie wiem, czy dam radę” – wyrzuciłam w końcu z siebie. „Nie kłamałam wcześniej, naprawdę nie mam żadnych przyjaciół i nikt z ludzi tutaj mnie nie lubi ani nie chce ze mną rozmawiać. Powinnam po prostu iść, będziesz się lepiej bawić beze mnie”. Odwracam się.

„Nie ma mowy. I mylisz się, masz przyjaciela, mnie”. Dramatycznie kładzie rękę na piersi. „I miałabym okropny problem z walką z Kaley bez ciebie. Zasługujesz na to, żeby pokazać tej suce jej miejsce albo przynajmniej być świadkiem, jak ktoś robi to potajemnie w twoim imieniu”. Mruga do mnie.