Rozdział 11

Skylar POV

„Jakie ognisko?” Sierra patrzy na mnie oskarżycielsko. Wzruszam ramionami. „Nie chodzę na imprezy, bo nie mam przyjaciół. Więc zwykle nie zwracam uwagi na życie towarzyskie”. Po tym słowie „wymiotne wyznanie” spuszczam wzrok na ziemię. Biorę głęboki oddech i patrzę z powrotem na Sierrę. Zastanawiam się, kiedy w końcu zrozumie, że nie jestem kimś, kogo warto znać, i pójdzie dalej, jak wszyscy inni.

Sam patrzy na mnie i chichocze trochę, ale szybko robi się zdezorientowany, gdy nie dołączam do śmiechu, po czym spogląda między nami. Odchrząkuje. „Mamy ognisko w weekend po pierwszym pełnym tygodniu zajęć. Które akurat jest dziś wieczorem, powinniście oboje przyjść. Jest na polanie w lesie za pakowalnią, nic szalonego, ale to tradycja. Przyjdziesz? Proszę, powiedz, że będziesz”. Patrzy na Sierrę wielkimi, szczenięcymi oczami. Czy on się nadąsał?!