Rozdział 73

Trwało to kilka minut, podczas których do muzyki dołączały inne instrumenty, a wykonawcy wykonywali bardziej skomplikowane kroki, aż wszyscy na moment zamarli, muzyka ucichła, a wykonawcy gestem wskazali scenę, na której znów stał Rob, tym razem w misternej masce z czarnego aksamitu z dużymi zielonymi piórami.

„Od zarania dziejów wilkołaków” – zaintonował – „istniały maskarady, które miały na celu uwieść i odstraszyć, przebrać się i ujawnić”. Muzyka zmieniła się w werbel, a tańce zaczęły się poruszać w rytm jego słów. To było całkiem skuteczne.

„I tak dziś wieczorem”, kontynuował Rob, „założymy maski, będziemy tańczyć i spotykać się, nikt się nie pozna, wszyscy w maskach!”