Rozdział 308

Sara

Prawie nie wymagało to wysiłku, żeby wstać, ale potrzebowałem całej siły woli, żeby zrobić krok do przodu. Nie było to jak poruszanie się po planie astralnym w duchowym spacerze, ale bardziej jak poruszanie się w galaretce. Powietrze zdawało się mnie wciągać i ciągnąć, a wszystko wokół mnie było stłumione i zamglone.

Udało mi się wykonać krok. To było takie dziwne. Czułam, że chcę dyszeć z wysiłku, ale tak naprawdę nie oddychałam, nie w tej formie. Czułam, jak moje prawdziwe ciało oddycha, ale to było po prostu powolne wdech i wydech, jak wcześniej.