Rozdział 285

Sara POV

Poszliśmy tym samym korytarzem, w którym znajdował się mój tymczasowy pokój, ale ona skręciła w inne drzwi, dwa drzwi dalej od stołu, na którym stał wazon pełen jasnoniebieskich i żółtych kwiatów. Stałem w otwartych drzwiach, gdy położyła mój telefon na ładowarce na stoliku nocnym, na której dziwnym trafem nie było już telefonu.

Potem wyszła i poprowadziła mnie w dół korytarza, za róg, a potem do najpiękniejszego ogrodu zen, jaki kiedykolwiek widziałem. Katya uśmiechnęła się na mój mały wdech. Zobaczyłem, że został on zgrabiony perfekcyjnie, ani jedno ziarenko piasku nie wyleciało z jego miejsca.