Rozdział 7 Melanie osobiście się pojawia

Po skończeniu pracy Vania dotarła właśnie do wejścia do Haling Villa, gdy zobaczyła kobietę wyciągającą rękę, by zapukać do drzwi. Była to postać aż za dobrze jej znana, do tego stopnia, że nadal byłaby w stanie rozpoznać, kim ona jest, nawet gdyby była stertą popiołów.

„Melanie, jak śmiesz tu przychodzić?” Głos Vanii był przeraźliwie zimny, gdy odbijał się echem w pustych schodach, jakby byli w piekle.

Słysząc głos, Melanie podskoczyła ze zdziwienia. Odwracając się, zapytała z niedowierzaniem: „Jak to możliwe, że to ty?”

Vania wystąpiła naprzód i zadrwiła: „A kogo innego sobie wyobrażałaś?”

Melanie nie spodziewała się, że to Vania tu mieszka. Po tym, jak jej początkowy szok opadł, wkrótce został zastąpiony narastającym gniewem. Pięć lat temu polegała na dwójce dzieci Vanii, aby pomyślnie poślubić rodzinę Luke, ale Hanson odmówił nadania jej odpowiedniego statusu, nawet do tej pory. Przez ostatnie kilka lat, pomimo różnych środków, do których się posunęła, nadal nie udało jej się sprawić, aby na nią spojrzał.

Zawsze powstrzymywał się od kobiet, ale tego dnia otrzymała raport, że Hanson nagle podjął inicjatywę, aby pójść do domu kobiety wczoraj wieczorem! To dało Melanie ogromne poczucie zagrożenia i poszła pod podany adres, tylko po to, aby zobaczyć Vanię.

Gdy Melanie spojrzała na coraz bardziej wyrafinowaną kobietę przed sobą, niemal wybuchła gniewem. „Ostrzegam cię, Vania, trzymaj się z daleka od Hansona! To nie jest ktoś, z kim brudna kobieta, która już urodziła dziecko innego mężczyzny, może się wtrącać!”

Hanson? Czy Melanie nie zmówiła się z Dylanem, żeby mnie wrobić? Dlaczego teraz trzyma się Hansona? Najwyraźniej żona Hansona została dawno temu zdecydowana, a nawet urodziła mu dziecko. Ale z jakiegoś powodu jej tożsamość nigdy nie została ujawniona. Więc tą osobą była tak naprawdę Melanie? Ha! Czy Hanson jest ślepy, że się w niej zakochał?

Vania spojrzała gniewnie na zgorzkniałą kobietę przed nią i powiedziała chłodno: „Najbardziej nienawidzę bycia zagrożoną. Jeśli się zdenerwuję, mogę zrobić coś nieoczekiwanego. Co więcej, kto nie zakochałby się w idealnym mężczyźnie, takim jak Hanson?”

Mówiąc to, Vania powoli zbliżyła się do Melanie, nie odrywając od niej wzroku. „A co jeśli zasmucę się i będę chciała ukraść ci mężczyznę? Do tego czasu nie będzie już miejsca dla nieślubnego dziecka, takiego jak ty”.

Kiedy miała dziesięć lat, jej matka zmarła na poważną chorobę, ale tego samego dnia pojawił się jej ojciec ze swoją kochanką. Ponieważ Melanie była od niej młodsza tylko o rok, było jasne, że jej ojciec już ją zdradzał, ponieważ jej matka była w ciąży.

Kiedy matka i córka dołączyły do rodziny, zaczęły bez końca knuć, żeby ją tylko oszukać, a nawet na koniec połączyły siły z jej narzeczonym, żeby ją wrobić! Przez nich straciła dziewictwo i została wyrzucona z Greyson Residence przez ojca, a nawet rozdzielona z własnymi dziećmi! Wcześniej czy później na pewno odzyskałaby to, co jej byli winni, kawałek po kawałku!

Melanie wybuchła gniewem i podniosła rękę, by uderzyć Vanię. „Jak śmiesz ze mnie kpić?”

W jednej chwili Vania zablokowała ruchy i mocno złapała ją za nadgarstek, jej oczy były przenikliwe. „I co z tego?”

Nadgarstek Melanie bolał z bólu w uścisku Vanii, ale natychmiast roześmiała się, jakby coś sobie przypomniała. „Skoro wpadłam na ciebie, to nie będę się powstrzymywać. Pomóż mi w czymś”.

Vania spojrzała na nią. „Myślisz, że bym ci pomógł?”

„Nie myśl tylko o odrzuceniu mnie. Nie chcesz odnaleźć swoich dzieci? Wtedy to ja byłam tą, która odesłała każde z nich. Jeśli mi w tym pomożesz, dam ci kilka wskazówek na ich temat”. Melanie zmierzyła ją wzrokiem, dodając: „W końcu najbardziej zależy ci na swoich dzieciach”.

Melanie znała wszystkie słabe punkty Vanii.

Jak można się było spodziewać, wyraz twarzy Vanii zmienił się po jej słowach. „Co próbujesz zrobić? Nie ośmielaj się skrzywdzić moich dzieci!”

„Zostały odesłane dawno temu, więc nic im nie zrobię. Jednak nie mogę cię zapewnić, że radzą sobie dobrze, gdziekolwiek teraz są”. Melanie uśmiechnęła się diabolicznie. „W przyszłym tygodniu odbędzie się wydarzenie oceniające pod hasłem „Poszukiwanie miłości”. Wiem, że masz talent w tej dziedzinie. Kiedy nadejdzie czas, możesz przyjść i opowiedzieć mi o cechach tych projektów. Pomyśl o tym; po prostu ruszając ustami, możesz uzyskać informacje o swoich dzieciach”.

Hanson również weźmie udział w tym wydarzeniu oceniającym. Krążyły pogłoski, że wydarzenie to zostało zorganizowane przez Mię Stravinsky, międzynarodową mistrzynię designu, która nigdy wcześniej nie pokazywała się publicznie, a Luke Corporation szukała jej, aby rozpocząć z nią współpracę. Aby zyskać przychylność Hansona, Melanie odrobiła sporo pracy domowej na to wydarzenie, ale jej umiejętności były ostatecznie ograniczone, więc mogła zrozumieć tylko podstawowe informacje. Początkowo planowała krótko sprawdzić tę kobietę dzisiaj, ale nie spodziewała się, że tą kobietą będzie Vania. Wiedziała, że Vania ma do tego talent i wykorzysta wszystko, co znajdzie.

Obojętny wzrok Vanii padł na Melanie. Wiedziała o tym wydarzeniu i również zamierzała w nim uczestniczyć. Kalkulujące światło przemknęło jej przed oczami, zanim powiedziała: „Dobrze”.

Melanie nie spodziewała się, że Vania tak szybko się zgodzi i z niedowierzaniem zapytała: „Znowu sobie żartujesz?”

„Jak to możliwe? Nadal potrzebuję twojej pomocy, żeby znaleźć moje dzieci, prawda?” Vania się uśmiechnęła.

„To prawda”. Dopiero wtedy Melanie mogła się zrelaksować, myśląc, że Vania będzie bała się zrobić cokolwiek, ponieważ nadal musiała polegać na Melanie, żeby znalazła swoje dzieci. Zanim odeszła, Melanie ostrzegła ją, żeby trzymała się z daleka od Hansona.

W tym samym czasie trójka dzieci obserwowała ich przez lornetkę i podsłuchy. Kiedy zobaczyli, że Melanie podnosi rękę, by uderzyć Vanię, ich miny stały się zimne, a temperatura otoczenia nagle spadła. Nikt nie może dręczyć mamy!

Gdy Melanie opuściła willę i miała już wsiąść do samochodu, nagle w jej stronę zaczęły lecieć małe kamyki.

„Ach!” Melanie wrzeszczała, gdy każdy z kamieni uderzał ją w miejsca, które najbardziej bolały. Siniaki zaczęły pojawiać się na całym jej ciele od ataków, ale nie mogła uciec.

„Kto to jest? Kto mnie atakuje? Wyjdź stąd natychmiast!”