Rozdział 6 Przychodzi mi do głowy pewien plan

Wysoki i szczupły mężczyzna upadł na betonową podłogę z hukiem. Jego ciało, niczym szmaciany worek, drgnęło kilka razy. Kopnął nogami, zamknął oczy, a spod jego głowy powoli zaczęła cieknąć ciemnoczerwona krew.

Pies na podwórku nie przestawał szczekać.

Łysy mężczyzna próbował uciec w chaosie, ale policja natychmiast podbiegła, przygwoździła go do ziemi, zabrała obraz i skuła kajdankami.

Sophia wciąż trzymała ręce na framudze okna i tępo patrzyła na Beau, który strzelał.

Po trzech latach małżeństwa nie wiedziała, że on potrafi strzelać z broni i że jest tak celny.

Gdyby w tym krytycznym momencie strzał został oddany szybciej lub wolniej, albo nieco nie na środku lub pod kątem, spowodowałoby to u niej śmiertelne obrażenia.

Beau upuścił broń, zrobił duży krok, podszedł do niej i zdjął ją z parapetu.

Pomóż jej ostrożnie opatrzyć ranę na szyi.

Mocno ją objął, pocierając jej przestraszoną, bladą twarz chłodnymi opuszkami palców i zapytał łagodnym głosem: „Boisz się?”

Sophia wydała z siebie zdezorientowane „hmm”.

Myślałem, że już nie żyję, ale nie spodziewałem się, że uniknę śmierci.

Serce waliło mi w piersiach, a w uszach szumiało. Broń z tłumikiem nadal była bardzo głośna.

Cały proces był niczym film, ekscytujący.

Była tak przestraszona, że poczuła zimny pot.

Policja ostrożnie zabrała starożytny obraz, umieściła go w torbie ochronnej, a następnie umieściła w sejfie.

Sophia mechanicznie współpracowała z policją, aby dokończyć zeznania i wsiadła do samochodu Beau.

Do tej pory moje nogi są słabe i mam zawroty głowy.

Noc była ciemna, a wiejska droga wąska.

Kierowca uruchomił samochód. Jedź w kierunku miasta.

Sophia była trzymana w ramionach Beau.

Głaskał ją po chudych plecach raz po raz, pocieszając: „Wszystko w porządku, wszystko w porządku, nie bój się”.

Jego uścisk był bardzo ciepły. Sophia instynktownie rzuciła się w jego ramiona, czując w sercu kwaśność, gorycz i odrobinę słodyczy.

On nadal ma do mnie uczucia jako para.

Czując jej reakcję, Beau przytulił ją mocniej i szepnął jej cicho do ucha, z nutą winy: „Dlaczego nie zadzwoniłaś do mnie, kiedy wydarzył się wypadek? Moja teściowa jest taka nieostrożna. Dopiero wczoraj zorientowała się, że coś jest nie tak i zadzwoniła, żeby mi o tym powiedzieć”.

Miał suche gardło, brodę schowaną w jej włosach, ręce trzymające jej ubranie, i wyszeptał: „A co, jeśli coś ci się stanie?”

Sophia była lekko zaskoczona.

W tym momencie, Czuła, że mu na niej zależy. Zależy Ci bardziej niż myślisz.

Podniosła ramiona, powoli objęła go w talii i ukryła twarz w zagłębieniu jego szyi.

Roztaczał wokół siebie zapach, na którym mogła polegać, i ten zapach sprawiał, że czuła się swobodnie.

Ciepło wypełniło jej serce, a jej oczy stopniowo zrobiły się czerwone.

W połowie podróży zadzwonił telefon komórkowy Beau.

Opuścił wzrok, rzucił okiem i się rozłączył.

Sophia przeczuwała, że to Chloe dzwoni.

Niedługo potem zadzwonił również telefon komórkowy asystenta siedzącego na siedzeniu pasażera.

Po odebraniu telefonu powiedział kilka słów, podał telefon i powiedział: „Beau, to telefon Chloe”.

Beau wziął telefon i zapytał: „Co słychać?”

Delikatny głos Chloe był pełen niepokoju: „Beau, znalazłeś siostrę Sophię?”

„Znalazłam. ”

„ Ona musi się bać, prawda ? Powinieneś zostać z nią. Nie przychodź mi teraz do szpitala, żeby mi towarzyszyć. ”

Beau powiedział ciche „hmm”.

Będąc blisko, Sophia mogła usłyszeć to wyraźnie, a jej ciepłe serce ostygło.

Dopóki się nie rozwiedli, nadal jest jej mężem. To dla niej ogromne upokorzenie, że musi polegać na wsparciu osoby trzeciej, gdy jest z nią mąż.

Delikatnie odsunęła ramię Beau i usiadła na krześle.

Przechyliła głowę, żeby spojrzeć przez okno i uśmiechnęła się do swojego cienia w szybie samochodu; jej uśmiech i usta były zimne.

Piękno, które do tej pory widzieliśmy, było tylko iluzją.

Tak, to wszystko było jej złudzeniem.

Samochód wjechał do miasta.

Sophia powiedziała do Beau: „Proszę, wyślij mnie do domu mojej matki i pomóż mi znaleźć pretekst, abym mogła pójść do domu mojej babci”.

Beau milczał przez chwilę. „Okej.”

Powrót do domu.

Patricia natychmiast weszła do pokoju i przytuliła Sophię . Zapłakała i zapytała: „ Wszystko w porządku, dziewczyno ?”

"Cienki. "

„Dobrze, że jesteś w porządku, dobrze, że jesteś w porządku. Tak się bałam. To moja wina, że byłam taka nieostrożna. Nie zdawałam sobie sprawy, że chcesz, abym wzięła leki obniżające poziom cukru we krwi. Zajęło mi dzień, żeby dojść do siebie. Dzięki Beau, że przyprowadziłeś ludzi, żeby cię znaleźli. Gdyby nie on, kto wie, co by się z tobą stało. Jesteś moim jedynym dzieckiem. Gdyby coś ci się stało, jak bym żyła?” Zazwyczaj porywcza kobieta w tym momencie głośno płakała.

Sophia podniosła rękę, by otrzeć łzy i delikatnie ją namawiała: „Nie płacz, mamo. Wróciłam cała i zdrowa, prawda?”

Tydzień później, w nocy.

Beau wypił za dużo na spotkaniu biznesowym.

Kierowca pomógł mu wrócić do domu. Połóż się na sofie.

Wstał , żeby wziąć ręcznik i usłyszał, jak Beau zamyka oczy i mruczy: „Sophia , Sophia , Nalej mi szklankę wody. ”

Kierowca zawahał się przez dwie sekundy, wyjął telefon komórkowy i zadzwonił do Sophii, mówiąc: „Pani, Beau jest pijany i ciągle woła pani imię”.

Sophia zacisnęła usta i nic nie powiedziała.

Patricia to usłyszała i powiedziała: „Idź i zajmij się nią. Dopóki nie przeszliście przez procedury rozwodowe, nadal jesteście mężem i żoną. Nie utrudniajcie sytuacji”.

Sophia powiedziała „hmm” i powiedziała do kierowcy: „Zaraz tam będę”.

„Dziękuję Pani.” Kierowca odłożył słuchawkę.

Nalałem szklankę wody i nakarmiłem Beau.

Właśnie wypiłam połowę swojego drinka, gdy zadzwonił dzwonek do drzwi.

Kierowca odstawił filiżankę na stolik kawowy i wstał, aby otworzyć drzwi.

Na zewnątrz stała Chloe ubrana na biało , trzymająca kosz owoców.

Kierowca przeprosił: „Chloe , Beau jest pijany. Obawiam się, że nie mogę Panu pomóc. ”

Chloe się uśmiechnęła: „To wspaniale, zajmę się nim”.

Weszła, postawiła kosz z owocami na szafce na buty i powiedziała do kierowcy: „Wracaj, ja zajmę się Beau”.

Kierowca wyglądał na zawstydzonego i powiedział: „Właśnie zadzwoniłem do młodej damy i ona wkrótce tu będzie”.

Chloe lekko się uśmiechnęła. „Wszystko w porządku, znam siostrę Sophię, ma dobry charakter, nie będzie jej to przeszkadzać”.

Kierowca zawahał się przez chwilę. „No dobrze”.

Wziął kluczyki do samochodu i odjechał.

Obchodząc wejście, Chloe podeszła do sofy, usiadła na niej, wzięła filiżankę i nakarmiła Gu

Beau pije wodę.

Beau poczuł znajomy zapach perfum i powoli otworzył oczy.

Kiedy zobaczył, że to Chloe , w jego oczach pojawił się cień zaskoczenia. Usiądź na sofie. Pytanie: „ Dlaczego tu jesteś ?”

Chloe zatrzepotała rzęsami i uśmiechnęła się kokieteryjnie: „Tak bardzo za tobą tęskniłam, że nie mogłam się powstrzymać, żeby tu nie przyjść. Nie będziesz mnie winić, prawda, Beau?”

Beau lekko zmarszczył brwi. „Jestem pijany, nie mogę ci służyć, wracaj”.

Chloe była oszołomiona, jej oczy zrobiły się czerwone i powiedziała z żalem: „Bracie Beau, nadal mi tak naprawdę nie wybaczyłeś. Już mówiłam, że wiadomość o zerwaniu trzy lata temu wysłała moja matka z mojego telefonu. Wysłała mnie za granicę i ktoś obserwował mnie 24 godziny na dobę, aby uniemożliwić mi kontakt z tobą. Czy wiesz, jak bolesne było moje życie przez te trzy lata? Tak bardzo za tobą tęskniłam każdego dnia, ale nie mogłam cię zobaczyć. Byłam torturowana i pogrążona w głębokiej depresji...”

Zakryła twarz i gorzko płakała.

„ Wybaczyłem ci, prawdziwy. „Oczy Beau były trochę niespokojne. Głos był ciepły: „ Nie płacz ” .

Chloe spojrzała na niego ze łzami w oczach, żałosna i zła. „To dlaczego mnie wypędzasz?”

„Jeszcze się nie rozwiodłem. Nie wypada, żebyś tu był o tak późnej porze”. On

Mocno ścisnął nogi dłońmi, próbując wykorzystać ból, aby się obudzić.

Chloe dostrzegła ten szczegół i powoli ruszyła w jego stronę, jej miękkie ramiona wspinały się po jego ramionach niczym winorośl, spojrzała na niego z uśmiechem na twarzy i powiedziała cicho: „Nie mam nic przeciwko”.

Beau odwrócił się i powiedział: „Przeszkadza mi to”.

W oczach Chloe pojawił się cień rozczarowania, a wyciągnięta przez nią ręka zamarła w powietrzu i minęło sporo czasu, zanim ją cofnęła.

Nagle oboje zaniemówili.

Mroczna cisza wypełniła cały pokój.

Chloe nie mogła znieść ciszy, więc podniosła wzrok i rozejrzała się dookoła. W końcu spadło na obraz na ścianie, Pogawędka: „ Czy ten obraz bambusa wykonany tuszem jest autentycznym dziełem Zheng Banqiao ?”

„Nie, Sophia to skopiowała.”

„Naprawdę? To taki wspaniały obraz, że myślałem, że to oryginał”. Chloe powiedziała słabo: „Nie spodziewałam się, że siostra Sophia będzie taka dobra”.

Beau'a zmiękły. „Rzeczywiście, jest doskonała”.

„Beau jest lepszy. W moich oczach zawsze będziesz najlepszym mężczyzną”. Chloe spojrzała na niego błyszczącymi oczami, a podziw w jej oczach był bliski wybuchu.

Gęste rzęsy Beau'a lekko opadły, a pod jego oczami widniała cienka warstwa szronu.

W sercu Zofii , Drużbą musi być jej brat Justin .

Nagle Chloe usłyszała lekkie kroki za drzwiami i przypomniała sobie, co powiedział jej kierowca: Sophia wkrótce przyjedzie.

Przewrócił oczami i wpadł mu do głowy pewien plan.

Wstała i wzięła Beau pod ramię, jej głos był czarujący i namiętny: „Beau, pozwól, że pomogę ci wziąć prysznic. Po prysznicu wyjdę, kiedy zaśniesz”.

"Nie ma potrzeby." Beau podniósł rękę, żeby ją odepchnąć.

„Wszystko w porządku. Nie jestem obcy”.

„Naprawdę, nie ma potrzeby. Po prostu odejdź!” Zaczął brzmieć irytująco.

Słysząc dźwięk otwieranych drzwi, Chloe podjęła decyzję. Krzyknęła „auć” i udawała, że się na niego rzuca. Objęła go w talii i zbliżyła swoje usta do jego ust.

Beau złapał ją za szyję i próbował odsunąć jej głowę.

Chloe owinęła się wokół niego jak wąż, pił za dużo i jego mięśnie były słabe . Przez jakiś czas nie mogłem ich otworzyć.

Gdy tylko Sophia weszła do pokoju, zobaczyła Chloe i Beau obejmujących się i całujących!

Dłonie, które delikatnie muskały jej talię, teraz intymnie trzymały szyję Chloe!

Sophia poczuła się, jakby uderzył w nią piorun, a połowa jej ciała zrobiła się zimna!