Rozdział 376 Niezastąpiony skarb

Oczy Julianny zabłysły zdumieniem, gdy spojrzała na Alexandra. „Jesteś niesamowity! Właśnie myślałam, żeby poprosić Prescotta, żeby się tym zajął, a ty już mnie wyprzedziłeś!”

Uśmiech przebiegł po ustach Alexandra. Jego myśli krążyły nieustannie wokół Julianny. Oczywiście, mógł przewidzieć jej następny ruch. „Czy to komplement?”

„Można to tak interpretować”. Melodyjny śmiech Julianny wypełnił powietrze, gdy pochyliła się do przodu, a jej zapierające dech w piersiach rysy twarzy znalazły się teraz zaledwie kilka cali od jego twarzy.