Rozdział 209

Noah przytulił ją od tyłu i pośpiesznie przeprosił: „Nie bądź zła, Mel. To wszystko moja wina! Nie powinienem był się wściekać i krzyczeć na ciebie, bo zależy mi na tobie, a nie tylko na dziecku. Oboje jesteście tak samo ważni”. Pocałował ją w kark, tłumacząc się.

„Skoro mi nie wierzysz, to dlaczego na to nie spojrzysz?”

Noah wyciągnął małe aksamitne pudełko. Planował oficjalnie się jej oświadczyć, ale to już nie miało znaczenia, bo jej uśmiech był ważniejszy.