rozdział-231

Wyrywa mi kluczyki z ręki. „Ja będę prowadził”.

Poddaję się i pozwalam mu je wziąć. Podczas gdy wsuwam stopy w kliny, pyta mnie, dokąd chcę iść.

„Po prostu jedź” – mruczę i idę za nim przez drzwi wejściowe.