Rozdział 212 Chcę go

Chociaż mężczyzna również miał na sobie maskę, Eliza zauważyła, że jego brwi i oczy przypominały Williama. Nawet wysoka sylwetka tajemniczego mężczyzny dosięgła jego. „Czy on jest Williamem? Czy nie wrócił do kraju? Nie, to niemożliwe. William nigdy nie przyszedłby na takie przyjęcie”. Eliza nie mogła powstrzymać się od śmiechu, myśląc o tym tysiąc razy. Nie było powodu, aby była zdenerwowana lub przestraszona, nawet jeśli to był on.

Mężczyzna siedział naprzeciwko niej, ale nic nie mówił. Zamiast tego, wpatrywał się głęboko w jej oczy. Eliza się uśmiechnęła. Jej usta lekko się rozchyliły, by przemówić. Jej głos brzmiał tak samo, jak pięć lat temu. Uszkodziła struny głosowe w pożarze, ale powoli wracały do zdrowia po leczeniu. „Chcesz się napić?” zapytała.

Dłonie Elizy wyglądały na szczupłe i jasne. Dodanie czerwonych paznokci sprawiło, że jej dłonie wyglądały seksownie. To wystarczyło, aby przyciągnąć wzrok mężczyzny. Jednak tajemniczy mężczyzna cały czas wpatrywał się w jej twarz, jakby próbował przejrzeć ją przez tę maskę.