Rozdział 130: Zbyt wiele skandali

Edrick

Jeśli poprzedniego wieczoru myślałam, że Moana wyglądała pięknie w nowej sukience, to teraz, ubrana w zwykły strój do wędrówek, wyglądała jeszcze bardziej oszałamiająco. Nigdy wcześniej nie widziałam jej ubranej tak swobodnie i chociaż nie potrafiłam dokładnie określić, dlaczego tak się czułam, czułam się jeszcze bardziej do niej przyciągnięta, kiedy była tak ubrana. Może miało to coś wspólnego z faktem, że przez chwilę, kiedy we trójkę spacerowaliśmy razem i cieszyliśmy się naturą z dala od hałasu i chaosu miasta, czuliśmy się niemal jak normalna mała rodzina, która po prostu wybrała się na wędrówkę w przyjemny letni poranek.

Nigdy nikomu o tym wcześniej nie mówiłam , ale nigdy nie lubiłam podążać śladami mojego ojca. Zawsze wiedziałam, że tego ode mnie oczekiwano od najmłodszych lat, ale w tajemnicy zawsze zazdrościłam innym chłopcom, którzy nie mieli tak wysokich oczekiwań. Na studiach, gdy obserwowałem, jak moi przyjaciele podążają za swoimi marzeniami i zostają artystami, nauczycielami lub podróżnikami, żałowałem, że moja ścieżka została wytyczona przez kogoś innego przede mną. Nigdy nie miałem w tym nic do powiedzenia; bez względu na to, jak bardzo chciałem po prostu grać na pianinie i cieszyć się młodością i wolnością, nie miałem innego wyboru, jak zostać kolejnym CEO WereCorp.