Rozdział 5 „Co o niej myślisz?”

Zgodziła się na randkę w ciemno bez żadnego wyraźnego powodu i po południu Sophia opowiedziała o tym Emily na WeChat.

Emily powiedziała w żartobliwym tonie: [Twój starszy jest dla ciebie bardzo dobry. Nie tylko pomaga ci znaleźć pracę, ale także chce pomóc ci rozwiązać twoje życiowe sprawy. 】

Sophia odpowiedziała bezsłownym emotikonem ładnej dziewczyny.

Po zażartowaniu Emily powiedziała poważnie: [Ale skoro już o tym mowa, przez tak długi czas byłaś piwonią, nadszedł czas, żebyś zaczęła związek. 】

Yola: [……]

Emily: [Jestem w nowej firmie od jakiegoś czasu. Czy są w niej jacyś dobrzy ludzie? 】

Sophia pisała jak szalona: [Romans w miejscu pracy to coś, o czym nawet psy nie chciałyby rozmawiać. 】

Emily wysłała roześmianą emotikonkę i zapytała: [Kogo więc planuje ci przedstawić twój dyrektor finansowy? 】

Yola : [Nie powiedział tego, ale z tego co słyszę, jego charakter, osobowość i wizerunek powinny być w porządku. 】

Emily : [W takim razie musisz też otworzyć oczy. W dzisiejszych czasach każdy udaje porządną osobę. Podobnie jak Cheng Jiachi, kiedy go poznałaś, czy potrafiłaś dostrzec jego prawdziwą naturę? 】

Yola: [……]

Emily: [Ale nie myśl o tym za dużo. Ponieważ wprowadził to znajomy, nie może być zbyt oburzające. Tak jak powiedziała twoja ciotka, czy się uda, czy nie, zależy od twojej decyzji. 】

Emily: [Okej, wychodzę. CapitaLand Mall, prawda? Najpierw pójdę na zakupy do galerii. Zadzwoń do mnie, jak skończysz pracę. 】

Sophia była zajęta pracą, więc już nic więcej nie mówiła.

Byłem zajęty do 17:30, a gdy nadeszła pora rozpoczęcia pracy, wszyscy w biurze wyszli z niej pełni zapału.

Późną wiosną słońce zachodzi coraz później, świecąc przez okno jasnym i ciepłym światłem, oświetlając osobę pracującą samotnie.

Po wyciągnięciu ostatniej kolumny funkcji, zapisaniu i wyłączeniu komputera, była już piąta czterdzieści, a Sophia spakowała torbę, aby wyjść z pracy.

W szklanych kabinach różnej wielkości znajdowało się niewiele osób, a odgłos wysokich obcasów uderzających o podłogę wydawał się wyraźnie słyszalny w cichym korytarzu.

Sophia poszła czekać na windę i jednocześnie wysłała wiadomość WeChat do Emily. Winda przyjechała akurat, gdy skończyła wysyłać wiadomość. Spojrzała w górę i nawiązała kontakt wzrokowy z mężczyzną w windzie.

To jest Aleksander.

Nie wiem, czy to przez upał, czy po prostu był czymś zajęty, ale podwinął rękawy swojej czarnej koszuli. Nie wyglądał już tak dostojnie i poważnie, jak rano, ale bardziej swobodnie i swobodnie.

Jedyne, co pozostało niezmienne, to delikatna i chłodna twarz.

Sophia była jak uczeń szkoły podstawowej, który spotkał swojego nauczyciela w drodze powrotnej ze szkoły, a jego ciało natychmiast się napięło.

„ Aleksander .”

Wzrok Aleksandra spoczął na niej i w przeciwieństwie do poprzedniego razu, tym razem zdawał się zostać jeszcze kilka sekund dłużej.

"Eee."

Skinął głową na znak odpowiedzi, po czym odwrócił wzrok i przeszedł obok niej.

Zrobiłam zaledwie kilka kroków, gdy usłyszałam za sobą dźwięk pospiesznego naciskania klawiszy. Drzwi windy zamknęły się i otworzyły ponownie, a wysokie obcasy wydały dźwięk „thump thump”, gdy wbiegłam do windy.

Aleksander nie zatrzymał się, ale poczuł niewytłumaczalne zainteresowanie w sercu i obejrzał się.

Jest naprawdę delikatny i jego zieloności nie da się ukryć, niczym małego, białego króliczka, który zabłądził na prerię.

Nie wiem, czego ona się tak boi.

Po szybkim rzucie oka Aleksander stracił zainteresowanie i wrócił do swojego biura.

Ktoś czekał w biurze. Alexander pchnął drzwi i wszedł. „Dlaczego tu jesteś?”

„ To twój pierwszy dzień w Dazheng, więc oczywiście przyszedłem cię zobaczyć. A tak przy okazji, jest problem z żądaniem zapłaty, więc przyszedłem zapytać”. Cheryl usiadła spokojnie na krześle przed biurkiem i spojrzała na niego. „Gdzie byłeś? Nie ma cię w biurze?”

„Poszliśmy do sklepu” – Alexander otworzył drzwi szafki z herbatą, wyjął dwie butelki oczyszczonej wody i podał jedną Cheryl. „Dział finansowy już wyszedł z pracy. Wyślij kogoś, żeby jutro się z nimi skontaktował”.

Cheryl odmówiła i zaczęła rozmawiać o sprawach osobistych: „Jeszcze nie skończyłaś pracy? Wracasz dziś do domu swojego taty?”

"NIE."

Alexander odkręcił zakrętkę butelki i wziął łyk wody. Jego telefon komórkowy zadzwonił, więc wyjął go, aby sprawdzić identyfikator dzwoniącego.

Dzwonił David. Po połączeniu usłyszałem w tle kilka osób rozmawiających, zarówno mężczyzn, jak i kobiety.

Cheryl słyszała tylko, jak jej najstarszy siostrzeniec mówił kilka słów do telefonu.

"NIE."

„Czy naprawdę potrzebujecie, abym wam towarzyszył, moi goście?”

„Różne klasy i stopnie, jacy są ich koledzy?”

„Jeśli tak mówisz, to muszę mieć tysiące absolwentów”.

Zawsze wypowiadał się zwięźle i odkładał słuchawkę po skończeniu przemówienia.

Cheryl zapytała: „Czy twój tata zaprosił dziś Lucasa do ciebie?”

Aleksander skinął głową.

Cheryl zobaczyła jego niezadowolony wyraz twarzy i powiedziała z uśmiechem: „Sophie powinna tam być, prawda? Rodzina Lake jest dość potężna w Chengdu. Jeśli uda nam się nawiązać rodzinne stosunki z rodziną Lake, będzie to silny sojusz”.

Aleksander lekko zmarszczył brwi: „Potężny sojusz wymaga, abym się sprzedał?”

„O czym ty mówisz?” Cheryl poczuła, że jest nietaktowny. „Jeśli nie chcesz, nikt cię nie zmusi”.

Aleksander nie odparł, bo i tak nie było sensu go zmuszać.

„ Ale Ah Yan,” Cheryl zmieniła temat, „twój ojciec martwi się o ciebie dla twojego dobra. Jesteś już wystarczająco dorosła, czas, żebyś pomyślała o założeniu rodziny.”

Zderzenie nowych i starych pomysłów jest zawsze frustrujące – zadrwił Aleksander.

Widząc, że nic nie powiedział, Cheryl zmieniła temat: „Czy spotkałeś się z ludźmi z Działu Zasobów Ludzkich i Administracji?”

Aleksander uniósł powieki i brwi: „Co masz na myśli?”

„Asystentko Yvonne, co myślisz o tej dziewczynie?”

Alexander wiedział o doświadczeniu jej ciotki w zakresie wprowadzania ludzi do firmy. „Czy to ona jest tą, którą zaaranżowałaś, żeby przyszła?”

"Eee."

„Poczekajmy i zobaczmy”. Spotkali się tylko dwa razy, więc co mógł wiedzieć? „Ale mogę ją zaakceptować. Jeśli nie jest kompetentna do tej pracy, będzie musiała odejść. Nie obwiniaj mnie, że nie dałem ci twarzy, kiedy nadejdzie czas”.

„ Kto ci to powiedział!” Cheryl była przekonana i przestała kręcić w kółko. „Pytam cię, co myślisz o wyglądzie dziewczyny?”

Alexander zamilkł, a w kąciku jego oczu pojawiło się zrozumienie: „Po tak długim czasie wciąż próbujesz robić to samo”.

„Co ja tu robię? Nie zmuszam cię do małżeństwa”.

Rodzina Smithów jest liczna i bogata, ale ma niewielu członków.

David i Cheryl, brat i siostra, mieli po jednym dziecku po ślubie. Syn Cheryl ożenił się przed rokiem, a teraz mają wnuki. David był zazdrosny, więc zaczął się martwić o życie Alexandra.

Cheryl , która ma wokół siebie dzieci i wnuki, nie zapomniała pomóc swojemu siostrzeńcowi: „Ta dziewczyna to córka mojego przyjaciela, dwa lata młodsza od ciebie, bardzo grzeczne i łagodne dziecko”.

„ Widziałeś jej wygląd, jest bardzo piękna. Spotkała się wcześniej ze stewardesą, ale nie poszła”.

Alexander zmarszczył brwi i zanim zdążył cokolwiek powiedzieć, Cheryl natychmiast powiedziała: „Nie spiesz się z odmową. Pomyśl o tym sama. Twój tata jest tak entuzjastycznie nastawiony do umawiania dla ciebie randek w ciemno. Czy naprawdę możesz ich unikać za każdym razem?”

„A może zamierzasz posłuchać ojca i zaangażować się w małżeństwo biznesowe?”

Dwa „trzaski” sprawiły, że pusta butelka została zmiażdżona. Alexander podniósł rękę i wrzucił ją do kosza na śmieci z bardzo kwaśnym wyrazem twarzy.

„Wiem, że wy, młodzi, nie lubicie, gdy starsi się wtrącają, ale Ah Yan, czas porozmawiać”.

Cheryl powiedziała szczerze: „Nie myśl, że mam jakieś egoistyczne motywy. Rodzina Sophii nie ma żadnego pochodzenia ani zdolności. Chcę ci ją przedstawić, bo jest dobrą dziewczyną”.

„ Nie przeszkadzają ci małżeństwa biznesowe? To po prostu zwykła rodzina bez tylu konfliktów interesów”.

Alexander nadal nie reagował. Na jego telefon przyszła wiadomość, a on po prostu siedział i pisał z głową spuszczoną.

Cheryl wiedziała, że słuchał. „Jej sytuacja rodzinna jest bardzo prosta. Jej matka ma emeryturę, a ojczym prowadzi sklep spożywczy. Dostali dom, gdy ich majątek został zburzony. Ich sytuacja ekonomiczna nie jest bogata, ale są zamożni”.

„Och, nawiasem mówiąc”, Cheryl coś sobie przypomniała, „podczas wakacji letnich w trzeciej klasie mieszkałaś ze mną w kwaterach pracowniczych przędzalni bawełny przez pół miesiąca. Pamiętasz?”

Al Exander nie zapomniał, to się wydarzyło.

Cheryl: „Rodzina Sophii mieszkała piętro niżej ode mnie. Nie bawiłeś się z nimi wtedy?”

Mężczyzna przerwał przeglądanie telefonu, a jego powieki lekko drgnęły.

„ Graliśmy razem, gdy byliśmy młodzi. Jeśli będziecie utrzymywać ze sobą kontakt, może wam się to spodoba”.

Czy to można nazwać wspólną zabawą?

Alexander prychnął, pobieżnie przeszedł do tematu, podniósł kluczyki do samochodu ze stołu, wstał i zapytał Cheryl: „Dokąd wracasz? Do Platinum Bay czy do firmy?”

Cheryl również wstała: „Co? Co się dzieje?”

„Otwiera się bar Ethana, więc zamierzam go wesprzeć” – Alexander spojrzał na zegarek. „Podwiozę cię?”

„Prowadziłam” – Cheryl machnęła ręką, podniosła torebkę i zapytała bez rezygnowania: „Więc co myślisz o tej sprawie?”

Słowa odmowy mam na końcu języka.

Nagle jednak przed oczami stanął mi obraz młodego asystenta stojącego na baczność i przestraszonego przy drzwiach windy.

Naprawdę jej nie poznał. To była ta dziewczyna.

Po chwili Aleksander zmarszczył brwi i poszedł otworzyć drzwi, mówiąc lekkim tonem: „Porozmawiamy o tym później”.