Rozdział 192

Szczególne znaczenie czasu

Chaos zapanował w gabinecie. Pomimo hałasu, umysł Genevieve pozostał pusty. Dlaczego babcia nagle umarła? Drżącymi rękami wyjęła telefon, aby wysłać Armandowi wiadomość, gdy kilku policjantów i zespół ratowników medycznych wpadli do gabinetu. Ratownik zbadał Harriet i pokręcił głową. „Już jej nie ma…” Tymczasem jeden z policjantów otaczających Genevieve natychmiast wyjął kajdanki i skuł jej ręce. Z surowym wyrazem twarzy powiedział: „Genevieve Rachford, jesteś podejrzana o morderstwo. Proszę iść z nami na posterunek policji!” Dlaczego ratownik medyczny i policja przybyli tak szybko? Mimo że miała tak wiele pytań w głowie, nie mogła wydać z siebie żadnego dźwięku, gdy otworzyła usta. Nie miała więc innego wyjścia, jak tylko pójść za policjantami z rezydencji Faulknerów do radiowozu. Armand był zajęty wieloma zadaniami od czasu przybycia do biura z lotniska. Około jedenastej rano Steven zapukał do drzwi i wszedł. Położył na stole pudełko z prezentem i powiedział: „Panie Faulkner, to jest wysłane ze sklepu Winston. Powiedzieli, że pani Faulkner kupiła to w ich sklepie”. Armand odłożył pracę i chwycił prezent. Po rozpakowaniu zobaczył w środku ciemnoszary zegarek naręczny. Tarcza była wykwintnie wykonana, o dyskretnym i wyrafinowanym designie. Wtedy Armand przypomniał sobie wiadomość od Genevieve sprzed godziny. W niej powiedziała mu, że przygotowała dla niego niespodziankę. Myślę, że to prawdopodobnie to. Z jego ust wydobył się cichy chichot, gdy poczuł, że wszystkie frustracje w jego umyśle nagle zniknęły. Chwilę później zdjął zegarek, który zwykle nosił, i założył ciemnoszary. Odwrócił się nawet do Stevena i powiedział: „Przesuń całą moją pozostałą pracę na popołudnie. Wrócę później do rezydencji Faulknerów na posiłek”. Ten ostatni skinął głową. „Panie Faulkner, pani Faulkner opublikowała coś na Twitterze kilka minut temu. Powinieneś to sprawdzić”, zauważył, zanim opuścił pokój. „W porządku”. Gdy Steven wyszedł, Armand chwycił telefon i odblokował go. Nie musiał nawet szukać imienia Genevieve na Twitterze, ponieważ zobaczył kilka wzmianek o jej imieniu w sekcji trendów. Jedna z nich była dość popularna. Kliknął na konto Genevieve w sekcji trendów i przeczytał jej najnowszego tweeta. Jak mógłbym cię nie kochać, skoro zawładnęłaś moim ciałem i duszą? Dedykuję „Starlight”, piosenkę, którą sama napisałam, tobie, moja ukochana. Do tweeta dołączony był utwór trwający dwie minuty i dwadzieścia

sekund. To była żywa melodia. Kiedy jej słuchał z zamkniętymi oczami, czuł się, jakby spacerował po plaży ze swoją ukochaną, ciesząc się wiatrem. Ciepło wypełniło mu serce, gdy patrzył na jej słaby uśmiech. W tym momencie czas jakby stanął w miejscu, a on był właścicielem całego świata. Tweet został opublikowany niecałe dziesięć minut temu, ale już osiągnął dziesiątki tysięcy retweetów. Wszyscy ciągle zostawiali komentarze, śpiewając pochwały utworu. Co do cholery! Czy ona jest z rodziny Rachford, którą znamy? Ona naprawdę potrafi grać na skrzypcach i pisać muzykę? To brzmi tak pięknie. Chcę zagrać tę muzykę na moim ślubie! Słyszałem, że Genevieve ponownie wyszła za mąż. Czy dedykuje tę muzykę swojemu obecnemu mężowi? Czy ktoś może dowiedzieć się, kim jest jej mąż?Jeśli naprawdę sama napisała tę muzykę, myślę, że jest jeszcze bardziej niesamowita niż Marilyn!Powiedziała konkretną godzinę. Czy ta godzina ma jakieś szczególne znaczenie?Armand krótko przejrzał komentarze, a następnie sprawdził godzinę opublikowania tweeta i dowiedział się, że opublikowano go osiemnaście minut po jedenastej rano.To była data jego urodzin.Myślał, że niespodzianka, o której wspomniała, to zegarek, który zamówiła dla kogoś, aby mu go przysłał, i nie spodziewał się, że zaplanowała na później większą niespodziankę.Okazało się, że napisała dla niego utwór muzyczny i opublikowała tweeta w tym samym czasie, co data jego urodzin.Armand wpatrywał się w tweeta przez dłuższy czas. Nie sposób było opisać, co czuł, ale w jego sercu pojawiło się uczucie, którego niekoniecznie nienawidził.To było jak delikatny wietrzyk, który musnął jego serce.Armand wstał i chwycił płaszcz. Właśnie gdy miał wyjść, Steven wpadł do pokoju. Ten ostatni był tak zdenerwowany, że nawet nie zapukał. Z uroczystym wyrazem twarzy poinformował: „Pan Faulkner, stara pani Faulkner… zmarła”.