Rozdział 42

(punkt widzenia Aleksandra)

Zapukałem do drzwi biura mojego ojca i czekałem. Usłyszałem przyciszone głosy i coś, co brzmiało jak kilka osób kręcących się w kółko.

W końcu mój ojciec krzyknął przez drzwi, że mogę wejść.