Rozdział 6 Drugi brat? Zdjęcie jest prawidłowe!

„Znowu mnie uderzyłeś?!”

Ethan złapał się za policzek, jego oczy rozszerzyły się, wpatrując się w Samantę ze zdziwieniem.

„Samantha, wstrząsasz sytuacją! Jestem twoim drugim bratem!”

Uderzenie było mocne i mocne, zbiło go z tropu i zabolało bardziej niż uderzenie, które otrzymał u siebie.

Minął rok, odkąd Samanta przyjechała do jego domu i po raz pierwszy zdał sobie sprawę, że naprawdę była tak porywcza, jak powiedział jego czwarty brat, i zdecydowanie nie była miłą osobą.

Oczywiście jej posłuszeństwo i posłuszeństwo w zeszłym roku były w przebraniu!

Samanta wygląda dokładnie jak jej zły przybrany ojciec!

Samanta odpowiedziała spokojnie: „Czy aby pokonać kogoś, kto mnie bezkrytycznie wrobił, muszę weryfikować tożsamość członków mojej rodziny?”

„ Ponadto zerwałam z tobą więzi. Tak zwany drugi brat to tylko żart”.

Ethan zawsze szczycił się swoim łagodnym temperamentem, ale teraz był na nią tak zły, że cały się trząsł i płonął z wściekłości.

„Jako córka rodziny Smithów możesz kraść ofiary zmarłych?”

„Co jest nie tak, że powiem ci kilka słów? Jak śmiecie mnie uderzyć!”

Samanta była spokojniejsza: „Uderzyłam cię, co możesz zrobić?”

„Ty!” Ethan patrzył na nią ponuro, jego klatka piersiowa unosiła się gwałtownie, jakby złość, jaką od niej otrzymał, rozzłościła go jeszcze bardziej niż członków rodziny tych dziwnych pacjentów, których spotkał w szpitalu.

Zachowanie Samanty stało się jeszcze bardziej oburzające. Wskazała nawet na leżącego na ziemi martwego hołdu i rozkazała mu: „Podnieś to”.

Ethan myślał, że się przesłyszał i zapytał z niedowierzaniem: „Co?”Samanta odpowiedziała bez wyrazu: „To wszystko dają mi wujkowie i ciotki. Nie marnuj jedzenia bezmyślnie”.

A co z umarłymi? Czasami zmarli są delikatniejsi niżżywi.

Ethan zaśmiał się ze złością: „W domu jest tyle wysokiej klasy owoców i importowanych przekąsek, a ty ich nie jesz, ale wolisz jeść jedzenie zmarłych ludzi. Nie uważasz, że to obrzydliwe, ale myślę, że to złe szczęście!"

Nie tylko go nie podniósł, ale także ze złością kopnął rozrzucone jabłka.

Samotny duch przykucnął, żeby zebrać jabłka i został kopnięty przez Ethana bez powodu. Przeklął ze złości i natychmiast rzucił się do przodu i chwycił Ethana za szyję, potrząsając nim gwałtownie.

„Idioto, jaką masz do mnie urazę? Uduszę cię na śmierć!”

„Kaszel, kaszel! Kaszel, kaszel, kaszel...”

Ethan nagle poczuł duszenie się w szyi, jego twarz zrobiła się czerwona od powstrzymywania się i zakaszlał gwałtownie.

Samanta nie miała zamiaru pomagać, po prostu leniwie patrzyła, jak jest torturowany przez dzikiego ducha.

Ethan czuł, że uczucie duszenia staje się coraz silniejsze, a przed jego oczami zaczęły pojawiać się gwiazdy. Wyciągnął rękę do Samanty i poprosił o pomoc: „Szybko – zadzwoń pod numer 120!”.

Musiał być zdezorientowany przez Samantę, ponieważ faktycznie pojawiły się u niego objawy ostrej zasadowicy oddechowej.

Gdziekolwiek ona jest, nigdy nie dzieje się nic dobrego!

Samanta zignorowała go i po prostu powiedziała do pustego lokalu: „Tutaj możesz zjeść”.

Widzowie zbiegli się, znieśli jedzenie z ziemi i serdecznie jej podziękowali.

Samotne duchy nie mają nikogo, kto by je czcił przez cały rok. Kiedy są głodne, mogą jedynie udać się na rozdroże podczas Festiwalu Qingming i Festiwalu Duchów, aby ukraść ofiary innych ludzi. Jeśli chodzi o kadzidła, są jeszcze bardziej ekstrawaganckie.

Niektóre duchy, które są tak głodne, że nie mogą tego znieść, biegną do domu oświetlonego kadzidłem odstraszającym komary i w tajemnicy wdychają dwa kłęby kadzidła odstraszającego komary.

Samanta nie spojrzała więcej na Ethana, odwróciła się i zniknęła w ciemności.

Ethan patrzył, jak się oddala i chciał ją dogonić, ale mógł tylko się schylić, w końcu podniósł plastikową torbę z ziemi i założył ją na głowę, ciężko oddychając, aby złagodzić dyskomfort.

Za każdym razem, gdy podczas operacji był tak zajęty, że zapominał o jedzeniu, Samanta natychmiast przychodziła do niego z jedzeniem i obłudnie okazywała mu swoją troskę.

Tym razem rzeczywiście odmówiła ratowania jej, nawet nie chcąc robić powierzchownych rzeczy?

Ethan był pełen niezadowolenia i złości.

Rzeczywiście, cała jej dobroć i łagodność były tylko na pokaz i teraz nie może już udawać.

Najstarszy brat ma rację, Samanta pochodziła z niskoklasowego środowiska rodzinnego i nauczyła się złych nawyków z najniższych warstw społeczeństwa.

Chcesz grać ostro, aby zyskać przewagę nad rodziną Smithów?

Ona po prostu myśli życzeniowo!

Skoro uciekła z domu, żeby walczyć z rodziną, to wypuść ją!

Niech Samanta wie, że bez pomocy rodziny Smithów nie byłaby w stanie nawet zjeść gorącego posiłku w tym ogromnym Jiangcheng!

„ Za niecały dzień na pewno wrócisz z płaczem i błaganiem, żebyśmy cię przyjęli.”

Ethan spojrzał w stronę, w którą wyszła, i powiedział ze złością.

Wszyscy wiedzieli, że Samanta najbardziej obawiała się odesłania do domu adopcyjnego ojca.

Za każdym razem, gdy ojciec poruszał ten temat, drżała ze strachu i stawała się posłuszna. Ponieważ nie ma innego miejsca, do którego mogłaby się udać, z wyjątkiem rodziny Smithów!

Ethan odwrócił się i odszedł w przeciwnym kierunku.

Wyjście na spotkanie Samanty o tak późnej porze było dla niego niezwykle życzliwe. To ona nie wiedziała, co jest słuszne i odważyła się spoliczkować jego, drugiego brata.

W samochodzie niedaleko Leonard i Richard byli świadkami farsy pomiędzy bratem i siostrąrodziny Smithów .

Richard był zszokowany: „Ethan tak odszedł? Czy nie dbał o swoją siostrę? Nawet jeśli nie jest jego biologiczną siostrą, nie jest bezpiecznie widzieć małą dziewczynkę błąkającą się po ulicy w środku nocy!”

„Ethan był bardzo opiekuńczy, kiedy był w szpitalu. Kiedy spotykał biednych pacjentów, często płacił za operację z własnej kieszeni. Dlaczego jest taki zimny i bezduszny wobec tej siostry?”

Leonard zacisnął lekko wąskie usta, a w jego oczach błysnęła subtelna emocja.

Samanta bez wahania uderzyła Ethana. Każdy mężczyzna poczułby, że jego poczucie własnej wartości zostało urażone.

Słyszał, że wszyscy wnukowie Edwarda byli geniuszami.

Geniusze zawsze stoją wysoko wśród gwiazd, ale ruch Samanty jest rzeczywiście trochę za duży.

Ale z drugiej strony...

Rodzina Smithów jest najbogatszym człowiekiem w Jiangcheng, ale pozwolili swojej adoptowanej córce nosić połatane stare ubrania, przez co umarła z głodu, była chuda i ziemista. Jedno spojrzenie pokazało, że rodzina Smithów nie dbała o nią należycie.

Gdyby nie spotkały ją wielkie krzywdy, jak dziewczyna mogłaby uciec na pustynię i zamiast wrócić do domu, wolałaby zjeść daniny zmarłych?

I już zauważył ranę na czole Samanty.

Być może ten uraz ma związek z rodziną Smithów.

Ethan zasłużył na ten policzek.

Richard zapytał z uśmiechem: „Leonardzie, teraz nadszedł czas, abyś zachowywał się dobrze. Czy chcesz być obrońcą kwiatów?”

Przystojna twarz Leonarda była obojętna: „Zajmij się swoimi sprawami i idź do domu”.

Dziesięć minut później.

Samantha szła do parku, kiedy zauważyła za sobą samochód, który wydawał się być nawiedzony przez duchy. Trzymała się z daleka, ale ukradkiem podążała za nią.

Zatrzymała się i pomachała do samochodu.

Samochód powoli podjechał do przodu.

„Richard, co robisz?” Samanta spojrzała na dwie osoby w samochodzie, udając zdezorientowaną.

Leonard zamknął oczy i wydawało się, że śpi spokojnie.

Ale……

Długie rzęsy lekko drżały.

Najwyraźniej udawał, że śpi.

Richard wyszczerzył duże, białe zęby i powiedział: „Księżyc jest dziś wieczorem taki duży i okrągły!”

Samanta spojrzała na nocne niebo pokryte ciemnymi chmurami, uśmiechnęła się i powtórzyła: „Tak, wy dwoje jesteście naprawdę w spokojnym nastroju. Przychodzicie podziwiać księżyc w środku nocy”.

aha?

Młoda para?

On i Leonard ?

Richard uśmiechnął się jeszcze głośniej i hojnie przytuliłLeonarda , który udawał, że śpi , „Tak, pani Smith, czy chce się pani do nas dołączyć?”

Oczy Leonarda otworzyły się szeroko i odrzucił rękę.

Zanim Richard zdążył zareagować, jego ramię przeszył silny ból.

„Ach – Leonardzie, zamierzasz mordować swoich bliskich i przyjaciół!”

W nocy rozległy się krzyki przypominające zabijanie świń!