Rozdział 116

Przesuwa nos po moim policzku do ucha. Czuję jej oddech na chwilę przed tym, jak przemówiła, i czuję, że staję się twardy pod nią. „Myślę, że pachniesz lepiej niż brownie twojej matki”. Tak, twardy jak skała.

Przesuwam nos pod jej uchem, zanim odpowiadam. „Mogę ci coś powiedzieć?” szepczę. Czuję, jak jej ciało drży i wiem, że ona czuje to samo, co ja. Kiwa głową w mój policzek. „Pachniesz najpyszniejszą wanilią i miodem. Za każdym razem, gdy jestem blisko ciebie, trudno mi nie poczuć twojego smaku. A kiedy już to zrobię?” Jęczę cicho w jej uchu i zostaję nagrodzony zapachem jej podniecenia unoszącym się między nami. Przygryzam płatek jej ucha, zanim skończę. „Smakujesz jeszcze lepiej, niż pachniesz”.

Jej szyja unosi się lekko, na tyle, bym wiedział, że mi się poddaje. Nie marnuję czasu na całowanie jej szyi, lizanie i szczypanie w drodze do jej znaku partnerskiego. Chcę, żeby poczuła przyjemność, która pewnego dnia wkrótce zostanie trwale wyryta na jej szyi.