Rozdział 459 Wszystko jest dozwolone na wojnie (część druga)

Ale w następnej sekundzie zszokowały ją własne myśli. Co się z nią stało? Czyż nie lubiła być sama? Potrafiła sama uprzyjemnić sobie życie! Jak to się stało, że nagle znudziła się samotnością, za którą zawsze tęskniła? Skąd w ogóle wziął się ten pomysł? Leena próbowała uporządkować sobie myśli. Wierzyła, że wyszła za mąż za Kevina tylko dlatego, że obiecał jej absolutną wolność robienia tego, co zechce, i że nie stanie jej na drodze. Jednak z upływem czasu i lepszym poznaniem go zaczęła zmieniać zdanie. Wolność, której pragnęła od dawna, wydawała się jej w tej chwili mniej atrakcyjna. Leena była zdezorientowana, ponieważ nie miała pojęcia, dlaczego nagle poczuła się w ten sposób.

„Jerry, nie wracasz po lekarstwa? Możesz wpaść i odwieźć Leenę do domu”. Leena czasami może być niegrzeczna , ale Edward zawsze miał na nią sposób. Znali się od wielu lat i jako jej starszy brat Edward doskonale wiedział, kiedy powinien ją zachęcić smakołykiem, a kiedy powinien być stanowczy.

„No, Leena. Oboje zostaliśmy wygnani przez twojego drogiego brata Edwarda. Wynośmy się stąd”. Tom wymusił gorzki uśmiech, gdy po raz kolejny pomyślał o pieniądzach, które Edward powinien mu zapłacić. Tom planował przenieść Edwarda na ten drogi oddział VVIP, aby móc zażądać od Edwarda niezłej sumki, nawet jeśli nie będzie mógł odzyskać tych bezcennych leków zabranych przez Edwarda; ale prawdopodobnie nie zostanie mu ani lekarstwo, ani pieniądze. Przygnębiony Tom westchnął ciężko na tę myśl.