Rozdział 449 Mieć i trzymać, dopóki śmierć nas nie rozłączy

Mark nieświadomie skrzywił usta. Nie wiedział, czy Edward go chwali, czy poniża. Nikt nigdy nie chwaliłby tak jak Edward, mistrz dwuznacznych komplementów. W jednej chwili podnosił cię na duchu, a w drugiej powalał.

„Mark, ty wyjdź pierwszy” – rozkazała Daisy, marszcząc brwi. Wyglądało na to, że Edward był zdeterminowany, by dziś uzyskać odpowiedź. Więc postanowiła mu powiedzieć. Zawsze by się poddała i powiedziała mu tak czy inaczej.

„Tak, pułkowniku”. Mark uśmiechnął się cicho i wyszedł. Był do tego przyzwyczajony – jego pułkownik ustępujący Edwardowi. Ostatnio zdarzało się to codziennie. To, co go zmyliło, to jej nawrót, z twardego oficera wojskowego w potulną małą kobietkę. A Edward miał z tym wszystko wspólnego. Rzeczywiście, miłość miała przerażającą magię. Wolał nie doświadczać miłości, bo bał się skończyć jak Daisy.