Rozdział 30 To ja, Edward

Kevin Gu stał cicho, patrząc na kobietę, która płakała w kącie. Myślał, że jest silna, ale bardzo się mylił. Zdecydowanie zdarzały się jej chwile, kiedy się załamywała, płakała, poddawała się uczuciom samotności i bezradności.

Serce ścisnęło mu się w piersi. Jakże pragnął po prostu ją puścić, przytulić, poczuć jej ból i nigdy nie pozwolić jej odejść. Ale to nie był ten, którego chciała. Nigdy wcześniej nikogo nie objął, ale teraz pragnął być tym, za którym ona płakała. Ponieważ to pokazałoby, jak ważny był dla niej. Jego miłość zwiędła, zanim zdążyła rozkwitnąć.

Edward cały czas obracał telefon w dłoni, nie chcąc nacisnąć zielonego klawisza. Nie wiedział, co powiedzieć, kiedy w końcu się połączył. „Czy ona odpowie?” Po posiłku dostał jej numer od Justina, ponieważ się o nią martwił. Jednak nie miał odwagi, żeby do niej zadzwonić.