Rozdział 296 Obudź się, kochanie (część druga)

„Nie jadłeś kolacji, prawda? Ale gdzie jest Luke? Nie widzę go tutaj”. Daisy była trochę zawstydzona z powodu nagłego pocałunku Edwarda; próbowała odwrócić jego uwagę, mówiąc coś innego. Tymczasem rzeczywiście zastanawiała się, gdzie jest Luke. Luke nigdy nie zostawiłby Edwarda samego o tej porze. Co się stało?

„Nic. Powiedziałam mu, żeby wyszedł pierwszy. To baza wojskowa, prawda? Co mogłoby mi się stać?” Jednak prawda była taka, że Edward kazał Luke'owi zbadać, co Leo powiedział wcześniej. Nie chciał przeszkadzać Daisy, więc postanowił zachować to przed nią w tajemnicy, dopóki nie dowie się prawdy. Wystarczyłby prosty test DNA, aby dowiedzieć się, czy Daisy jest córką Leo, czy nie. Ale jakoś Leo był przekonany, że Daisy nie jest jego dzieckiem, co było najdziwniejszą częścią całej sprawy. Nie mogło być tak prosto, jak się wydawało. Edward musiał to zbadać i znaleźć coś, co przekona Leo. Jako mąż Daisy uważał, że to jego obowiązek.

„Okej. Chodźmy do domu. Ale najpierw musisz coś zjeść”. Daisy powiedziała, wyciągając palec wskazujący, aby pogłaskać brwi Edwarda. Nie podobało jej się, że jest nieszczęśliwy; bolało ją serce. Właśnie w tym momencie Daisy dostrzegła coś, co wyglądało jak latarka. Natychmiast się odwróciła i spojrzała w kierunku, z którego padało światło. Ale nic nie widziała. „Co się stało? Czy źle to widziałam?” Daisy była zdezorientowana. Przez chwilę ostrożnie wpatrywała się w ciemność i w końcu pokręciła głową. To była baza wojskowa; dlaczego ktoś miałby się tu ukrywać i potajemnie robić zdjęcia?