Rozdział 96

Po naszej napiętej rozmowie Max zostawił mnie samą na kilka godzin. Kilka minut później pod drzwiami pojawiło się jedzenie, trzy dania obiadowe na jedną porcję i zestaw deserów, które, jak mi powiedziano, zamówił dla mnie. Niechętnie przyznałam przed sobą, że doceniam ten gest. Nie miałam ochoty dzielić się posiłkiem z Maxem dziś wieczorem, ale musiałam coś zjeść.

Ułożyłem się wygodnie pod kołdrą i byłem prawie na granicy zaśnięcia, gdy wrócił do naszego pokoju kilka godzin później. Przebrał się cicho w ciemności, po czym wślizgnął się do łóżka, zachowując dystans ode mnie, i poszliśmy spać w napiętej, niezręcznej ciszy między nami.

Obudziłam się w ciemności wczesnego poranka, senna, ciesząc się uczuciem ciepła i komfortu. Zajęło mi kilka sekund, aby zdać sobie sprawę, że bok mojej twarzy był płasko przyciśnięty do nagiej piersi Maxa, która unosiła się i opadała powoli w rytm jego śpiącego oddechu. Skuliłam się obok niego, wtulona w zgięcie jego ramienia, które oplatało mój bok.