Rozdział 205

Poruszałem się jak martwy zombie i wróciłem do łóżka, żeby się położyć. Miałem wrażenie, że salon, który i tak nie był zbyt przestronny, stał się znacznie mniejszy, gdy był w nim Nicholas. Nawet powietrze wydawało się rzadsze.

Byłam tak słaba, że byłam zbyt zmęczona, żeby mówić. Nicholas pomyślał, że jestem chora, więc przyszedł do mnie, żeby mnie przytulić. Nie mogłam się od niego uwolnić.

Jedyne, co mogłam zrobić, to rozchylić usta i powiedzieć: „Nie dotykaj mnie. Pozwól mi po prostu trochę pospać”.